แพรวาที่นั่งมองทุกคนนั่งคุยกับอยู่อย่างสนิทสนมก็เริ่มรู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองเป็นส่วนเกินเลยเอ่ยปากขอตัวกลับเพราะเรื่องงานที่นัดมาคุยก็จบแล้ว
“ทุกคนค่ะ งั้นแพรขอตัวก่อนนะคะ พอดีแพรมีธุระค่ะ”
“ครับ เดี๋ยวถ้าได้ข้อสรุปยังไงแล้วแจ้งให้คุณแพรทราบนะครับ”
“ค่ะ แพรจะรอคำตอบนะคะ”
“ครับ”
“สวัสดีค่ะ/สวัสดีค่ะ” พรีมและลูกตาลยกมือไหว้แพรวา
“ไปก่อนนะคะทุกคน” แพรวาหันไปบอกลาทุกคนก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไปจากร้านทันที เธอไม่ได้มีธุระที่ไหนต่อทั้งนั้นเธอแค่ไม่อยากอยู่ดูคินดูแลเอาใจใส่ผู้หญิงคนนั้น เธอต้องกลับไปคิดแผนกำจัดผู้หญิงคนนั้นให้พ้นไปจากคินให้ได้เธอไม่ยอมยกคินให้ใครทั้งนั้น
หลังจากที่แพรวาขอตัวกลับไปแล้วทั้งสี่คนที่เหลือก็ยังนั่งพูดคุยกันอยู่ที่โต๊ะอาหารไม่ได้ลุกออกไปไหนก่อนที่คินจะถามพรีมออกมาด้วยความเป็นห่วง
“พรีมกินข้าวหรือยังครับ”
“เรียบร้อยแล้วค่ะ พี่คินละคะอิ่มหรือยังพรีมเข้ามาขั
