บทที่ 5

724 คำ
เพราะเป็นบริษัทใหญ่แน่นอนว่าชายหนุ่มต้องแบกรับภาระต่างๆไว้มากมาย เพราะน้องชายของเขาก็เพิ่งเรียนจบโทมาจากต่างประเทศ เขาหวังว่าหลังจากนี้เขาเองก็คงจะเบามือได้บ้างบางส่วนถ้าหากน้องชายเข้ามาช่วยกันดูแลเต็มตัว "โอ้โห้ วันนี้บอสมาสายนะครับเนี่ย" "พาโรสไปฝากครรภ์มา" "จริงหรอ หลานผมเป็นไงบ้าง" "ดีทุกอย่างเลยหายห่วงได้" "ฮ่าๆ ดีๆ พี่นี่สุดยอดจริงๆ" "เฟ้อเจ้ออะไร ไปทำงานไป" "แหม่ๆจะรีบทำรีบกลับบ้านไปหาเมียก็บอกมาเถอะพี่ชาย" "เรื่องของฉัน แกน่ะทำงานไปเลย" "สวัสดีค่ะบอสมีแขกมาขอพบค่ะ" "ใครครับ" เลขาสาวไม่ได้ตอบแต่ท่าทางของเธอก็ทำให้รู้ได้ว่าเป็นใคร เมื่อเขาเปิดประตูเข้าไป คำทักทายเรื่องหวานหยดย้อยก็ดังขึ้น "พี่วินขาาา นิตามารอพี่วินตั้งนานเลยค่ะ พี่ไหนมาหรอคะ" "พี่ไปธุระมาครับ" "ธุระอะไรหรอคะบอกนิตาได้ไหมเอ่ย" "พาภรรยาของพี่ไปฝากครรภ์ครับ" "อะไรนะคะ พี่เพิ่งจะแต่งงานไปเองไม่ใช่หรอคะทำถึงได้ท้องเร็วนักล่ะ หรือว่า..จะท้องก่อนแต่งค่ะ" "..." "เจ้าสาวของพี่คิดจะจับพี่แน่ๆเลย" "พูดให้ดีๆนะครับ ถ้าว่ากันตามตรงพี่จะจับน้องโรสมากกว่าครับ" "อะไรนะคะ" หญิงสาวแทบไม่เชื่อหูที่ชายหนุ่มผู้แสนจะเย็นชาจะตอบกลับเธอแบบนี้ พอเธอฟังแล้วก็ขัดใจสุดๆ "อย่างนี้กลางวันพี่วินก็ไม่ว่างน่ะสิคะ" "ครับ พี่จะกลับไปทานข้าวที่บ้านเป็นการส่วนตัว" "ฮึ ก็ได้ค่ะ งั้นวันนี้นิตากลับก่อนก็ได้" หญิงสาวเดินออกไปจากห้องด้วยความรวดเร็ว เธอจะไม่มีวันยอมแพ้ยัยสาวหน้าจืดที่ได้แต่งงานกับชายหนุ่มที่เธอหลงรักแน่นอน "โล่งไปนะคะบอส ทำไมวันนี้คุณนิตาเธอกลับเร็วได้ละคะเนี่ย" "ผมพูดถึงภรรยาน่ะครับ" "ฮ่าๆ จริงหรอคะ งั้นต่อไปนี้สมรก็อ้างชื่อคุณโรสได้แล้วสิคะ" "ก็อย่าอ้างอะไรมั่วซั่วละกันครับ" "ไม่มั่วซั่วแน่นอนค่ะ" "ไปทำงานเถอะครับ" "ค่ะบอส" "สวัสดีครับ ทำอะไรอยู่เอ่ย" ชายหนุ่มวิดิโอคอลหาภรรยาสาวเพราะอดคิดถึงเธอไม่ไหว "โรสกำลังพับผ้าค่ะ พี่ไม่ทำงานหรอคะ" "ทำสิครับ ว่าแต่พับให้พี่บ้างสิครับ" "พี่ก็มีเด็กๆพับให้แล้วนี่คะ" "แต่มันไม่เหมือนกันนี่ครับ อะไรที่ส่วนตัวๆก็อยากให้เมียพับให้" "ทะลึ่ง" "ฮ่าๆ ไม่ได้ทะลึ่งนะครับ แต่มันเป็นเรื่องส่วนตัวจริงๆนี่หน่า" "ไม่รู้ไม่ชี้ค่ะ" "พี่เกือบจะแย่แล้วนะครับ" "แย่อะไรละคะ" "ก็มีสาวมาชวนไปทานข้าวน่ะสิครับ" "..." เมื่อได้ฟังดังนั้นเธอก็รู้สึกว่ามันไม่สบอารมณ์เสียแล้ว "แต่พี่ไม่ไปหรอกนะครับ กวนเมียจะว่าเอา" "ใครเขาจะไปว่าได้ละคะ" "ก็โรสไงครับ โรสเป็นเมียพี่ก็ต้องมีสิทธิ์ในตัวพี่สิครับ" "..." "ไม่อยากคุยด้วยแล้วค่ะ คุยไปโรสไม่ได้งานเลย" "โอเคครับๆ เจอกันตอนกลางวันนะครับ" "จะกลับมาทานที่บ้านจริงๆหรอคะ" "แน่นอนสิครับ เจอกันนะครับ จุ๊บ" เขาจุ๊บที่โทรศัพท์หวังจะส่งต่อรอยจูบให้ถึงภรรยาคนสวย หญิงสาวสะดุ้งตกใจเล็กน้อยแต่จากนั้นแก้มของเธอก็ขึ้นสีแดงระเรื่อ เธอก็เหมือนสาวๆทั่วๆไปนั่นแหละที่เขินได้อายเป็น เมื่อพับผ้าของตนเองเสร็จ เธอก็นึกขึ้นได้ว่าชายหนุ่มขอร้องอะไรไว้ เธอเดินไปยกตะกร้าที่ซักเสร็จแล้วรอการพับของเขามานั่งพิจารณา และแล้วก็หยิบชิ้นส่วนของเขามาพับ พับไปเธอก็แก้มแดงไป มันทำให้เธอนึกถึงตรงนั้นของเขาอยู่เรื่อย โอ้ยตายๆเธอกำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย หญิงสาวสะบัดหัวไปมาจากนั้นก็รีบทำงานของตนต่อให้เสร็จสิ้น
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม