บทที่17

1308 คำ

หญิงสาวรับประทานอาหารอย่างเบิกบานใจจนเขนอดที่จะถามไม่ได้ว่า "อิ่มไหมครับ" "อิ่มที่สุดเลยค่ะ อาหารที่นี่อร่อยทุกมื้อจริงๆ ถ้าน้องวาฬโตขึ้นพาลูกมาเที่ยวด้วยกันอีกนะคะ" "เกรงว่าจะยังไม่ได้สิครับ" "อ้าว ทำไมละคะ" หญิงสาวหน้ามุ่ยไม่เขาใจในสิ่งที่เขาบอกมา "ก็เพราะว่าโรสจะต้องทุ่มเทเวลาให้ลูกคนที่สองของเราก่อนไงครับ ตอนนี้น่าจะมานอนเล่นในท้องของโรสแล้ว" ชายหนุ่มเอ่ยไปก็ยิ้มทั้งใบหน้า "บ้า คนที่สองอะไรเล่า น้ำยาดีขนาดนั้นเลย" หญิงสาวเข้าใจในสิ่งที่เขาต้องการจะสื่อทันที แก้มจึงค่อยๆขึ้นสีแดงระเรื่อเพราะความเขินอาย พอเขาพูดแบบนี้ก็พลันให้นึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น "ฮั่นแน่ เขินพี่หรอครับ อย่างนี้เขาเรียกสบประมาทนะครับ คืนนี้พี่ก็คงต้องพิสูจน์ให้น้องโรสเข้าใจชัดเจน แต่จะว่าไปน้องวาฬนี่ก็ทีเดียวติดนะครับ" "คนบ้า มะ ไม่เอานะคะ" "ปฎิเสธได้หรอครับ หืมม" เขายื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆแต่เธอถอยหนีเพร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม