บทที่ 11 ท้อง

2147 คำ

-เขินอาย- ฉันสอบผ่านแล้ว!! ฉันใช้เวลาเดือนกว่าในการตั้งใจอ่านหนังสือสอบ ซึ่งมันก็เห็นผล ส่วนน้ำไนล์ รายนั้นรู้ก่อนฉันอีก เขารู้รหัสทุกอย่างของฉัน นี่แหละนะข้อได้เปรียบของคนเรียนวิศวะฯคอมพิวเตอร์ เขาอยากรู้อะไรเขาก็สามารถหามันได้ และวันนี้ก็เป็นวันแรกที่ฉันต้องไปมหา’ลัย มหาวิทยาลัยที่นี่เป็นมหาวิทยาลัยกึ่งรัฐกึ่งเอกชน ซึ่งเป็นมหา’ลัยเดียวกันกับน้ำไนล์ เขาบอกให้ฉันรอไปมหาวิทยาลัยกับเขา อ้อ...พอร์ชก็เรียนมหา’ลัยนี้เหมือนกัน ซึ่งฉันยังไม่ได้เจอเขาเลย เวลาผ่านมาเดือนกว่าฉันรู้ว่าพอร์ชจะต้องถามหาฉันแน่นอน หรืออาจจะตามหาแล้วก็ได้ ซึ่งฉันไม่อยากมีปัญหากับน้ำไนล์ ฉันยังต้องการเงินจากเขา และที่สำคัญ...ฉันมีความสุขที่ได้อยู่กับเขา และคิดว่าตัวเองตกหลุมรักเขาแล้วล่ะ ถึงอย่างนั้นฉันก็รู้สถานะของตัวเองดีว่าต้องทำตัวยังไง อีหนูของเขาต้องเก็บทุกอย่างไว้เป็นความลับ ทว่าขณะที่ฉันกำลังนั่งเหม่อเพื่อร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม