หลังจากรับประทานอาหารเช้าร่วมกันเสร็จแล้ว หล่อนก็ปลีกตัวออกมายังสระว่ายน้ำ สถานที่ที่ตัวเองทำให้ขวดน้ำมันพรายหล่นหาย
“อยู่ไหนนะ...”
หล่อนก้มตัว จ้องมองไปที่พื้นแทบทุกตารางนิ้ว แต่ก็ยังไม่เห็นวี่แววของสิ่งที่ตาม หาเลย
“หรือว่าไม่ได้ตกตรงนี้นะ”
“หาอะไรอยู่ครับนิว”
เสียงนี้...
คนที่กำลังมองหาขวดน้ำมันพรายถึงกับตัวแข็งทื่อ แต่พอตั้งสติได้ก็ยืดตัวตรง และหันไปยิ้มให้กับเจ้าของเสียง
“ไม่ได้หาอะไรค่ะพี่หมอ”
“แต่นิวก้มๆ เงยๆ เหมือนหาอะไร บอกพี่สิ เดี๋ยวช่วยหา”
“เอ่อ... ไม่มีอะไรจริงๆ ค่ะ”
หล่อนทำได้แค่เพียงยืนกรานกระต่ายขาเดียวว่าไม่มีอะไร
วชิรวิชญ์ยิ้มบางๆ และก็ไม่คิดจะเซ้าซี้ต่อ เขาเปลี่ยนเรื่องคุยทันที
“เรื่องฮันนีมูน... พี่ขอเวลาอีกสักอาทิตย์สองอาทิตย์ นิวโอเคไหมครับ”
