บ้าจริง! หลุดปากอะไรออกไปเนี่ย จะถามเรื่องพี่ฟินไหงดันไปถามเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเองเนี่ย “เธอไง” “!” ตกใจสุดขีดเมื่อน้ำเสียงเย็นยะเยือกดังผ่านจากด้านหลัง พี่กิ่งถึงกับตกใจไม่ต่างจากฉันเมื่อคนที่ยืนอยู่คือคุณแบล็คและข้างกายเขามีพี่เขตกับพนักงานอีกคนที่ดูแล้วคงจะแอบฟังเราสองคนหรือไม่ก็คุณแบล็คสั่งให้จับตาดูฉันไว้ “ปากมากจริงนะกิ่ง” คุณแบล็คเล่นงานพี่กิ่งที่ลงจากที่นั่งพนมมือไหว้เขา “กิ่งขอโทษค่ะคุณแบล็ค กิ่งแค่...” “แค่เล่าเรื่องที่ไม่ควรเล่าให้พนักงานใหม่ฟัง” คุณแบล็คเค้นเสียงดุจนฉันหันไปมองพี่กิ่งที่ไม่ควรมาเดือดร้อนกับฉัน “คนที่ขัดคำสั่งฉัน เป็นยังไงเธอรู้ดีใช่ไหม?” “อย่าทำพี่กิ่งนะคะ!” ฉันลุกขึ้นเผชิญหน้ากับคุณแบล็คที่ตอนนี้ตวัดสายตามองฉันแทน “ถ้าจะลงโทษ ลงโทษฉันเถอะค่ะ” “หึ” รอยยิ้มมุมปากยุกขึ้น “ทำไมฉันต้องเชื่อเธอด้วย” “แต่ว่าฉันเป็นคนถามพี่กิ่ง ฉันขัดคำสั่งคุณ เพราะฉะน