#ไร้ซึ่งความรัก :: CHAPTER 4 [70%]

1162 คำ

พลั่ก ล้มลงก้นกระแทกพื้นจนเจ็บระบมไปหมด ฉันเงยหน้ามองเขาที่เดินตรงไปนั่งบนโซฟาในห้องพี่เขต คนอย่างเขาน่ะมันเลวจริงๆ เลย อยากจะมารู้เรื่องฉันทำไมกัน ฉันก็แค่คนธรรมดาคนหนึ่งที่ไม่มีพิษภัยอะไรกับเขา ทำไมจะต้องทำเหมือนว่าฉันเป็นคนร้ายคอยทำลายชีวิตและคลับด้วย ไม่เข้าใจความคิดของผู้ชายคนนี้จริงๆ พี่ฟินนะพี่ฟิน... ทนอยู่กับคนแบบนี้ได้ยังไงกัน “อ้าวคุณแบล็คมีอะไรหรือเปล่าครับ?” ประตูเปิดขึ้นพร้อมกับร่างสูงที่กวาดสายตาไปทั่วห้อง “ฝุ่น ทำไม...” “หนูขอเสื้อผ้าค่ะ จะกลับแล้ว” ลุกขึ้นคว้าเสื้อผ้าจากมือพี่เขตมาไว้กับตัวและตรงเข้าห้องไปเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า ก็ถ้าไม่ติดว่าคุณแบล็คโผล่หัวมา ฉันคงจะอยู่ที่นี่นานกว่านี้แน่ เมื่อเปลี่ยนเป็นชุดตัวเองเรียบร้อยเสื้อของพี่เขตที่ใส่มาก็เลือกที่จะเก็บลงกระเป๋าตัวเอง อย่างน้อยก็ต้องเอาไปซักตากอย่างดีเพื่อเอามาคืนเขาล่ะนะ ปึก “โอ๊ย! ซุ่มซ่ามจริงนะฝุ่น” เพราะรี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม