ครบหนึ่งอาทิตย์ที่ยัยเด็กคนนั้นทำงานที่คลับของผม แน่นอนว่าฝุ่นไม่มีปฏิกิริยาแบบนั้นอีกเลย แม้ว่าจะสั่งให้เขตจับผิดหล่อนไปด้วยทว่ากลับไม่เจอเหตุการณ์แบบในวันนั้นอีก ผมนั่งไขว่ห้างสูบบุหรี่อยู่ในห้องทำงานส่วนตัว เนื่องจากวันนี้มีนัดไปทานอาหารกับเมษาตามด้วยของหวานที่ผมเองก็พร้อมจะลิ้มลองเธอได้ทุกเมื่อ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้นตามด้วยร่างเล็กบอบบางสวมเสื้อเชิ้ตคลับและกางเกงยีนธรรมดาๆ รองเท้าผ้าใบสีขาวตามตลาดนัด ผมดำยาวมัดเป็นหางม้าใบหน้าจิ้มลิ้มแต่งแต้มเบาบางตามวัยกำลังถือถาดเครื่องดื่มที่ผมสั่งให้นำมาให้
ฝุ่นมองสบตากับผมพลางเดินเอาของมาวางไว้บนโต๊ะ “ทำไมเธอถึงเอามาให้ฉัน”
“ไม่รู้ค่ะ” ตอบหน้าตาย “พอดีฉันเดินผ่านครัว แล้วแม่ครัวก็เรียกให้ฉันเอาของมาให้คุณแบล็ค”
มองแก้วตรงหน้าที่มีเหล้าวิสกี้ของโปรดของผมที่เทแล้วเรียบร้อย เอนหลังพิงเก้าอี้มองเธอที่กำลังจะหมุนตัวจากไป “เด
