ตอนที่ 7

1356 คำ

ส่วนศศิตาได้แต่อ้าปากค้าง ใครไปใช้ให้เขามาเสียเหงื่อ เสียน้ำ เสียพลังงานกันเล่า ก็มีแต่ตัวเองอยากเสีย อยากทำเองทั้งนั้น เธอไม่หลงกลไอ้หน้าหล่อปากแดงนี่หรอก คิดว่าที่ทำน่ารักหรือไง ไอ้เพื่อนชั่ว ไอ้เกย์ปลอม ไอ้คนนิสัยไม่ดี “ทำหน้าแบบนี้ คือด่าเราในใจหรือเปล่า” ลักษณ์มองหน้าเพื่อนดาราของเขา สามปีที่เป็นเพื่อนกันมา จนเมื่อคืนทั้งสองเพิ่งก้าวข้ามความสัมพันธ์ของเพื่อนสาวมาเป็นเพื่อนนอน “เปล๊า ใครจะไปด่าแก” “นี่บี๋ บี๋รู้ไหม หน้าบี๋เวลาโกหกเนี่ยไม่เนียนเลย เราไม่เข้าใจว่าบี๋เป็นดาราได้ไง” ลักษณ์ถึงกับส่ายหัวในการแสดงแสนห่วยแตกของเธอ ศศิตาเองก็หนักใจในการแสดงของเธอต่อหน้าเขาที่สุด ไม่รู้เพราะอะไร เธอไม่เคยแสดงละครต่อหน้าเขาได้เลย “ไอ้รอง ไปเลย รีบไปหาอะไรมาให้ฉันกินเดี๋ยวนี้ ฉันรู้ ในตู้เย็นแกมีของกินเยอะ” ศศิตาโวยวายไล่ให้เขาไปหาอะไรให้เธอกิน ถ้านั่งมองหน้าเขาแบบนี้ เธอคงรับมือเขาไม่ไหวแน่ “แล้วถ้าทำให้กิน แล้วเราจะได้อะไร” “เดี๋ยวนี้แกทำดีหวังผลเหรอ” ศศิตายังแหวใส่เขาไม่หยุด ได้กันแล้ว ตอนนี้ไอ้เพื่อนชั่วมันเปลี่ยนไปเยอะ “จริง ๆ ก็หวังมานาน แต่เพิ่งได้ก็ตอนนี้” “ไอ้รอง!” ศศิตาเหลืออดคนยียวนแกล้งเธอไม่หยุด หญิงสาวจิกผมจนเขาร้องโวยวาย มือเล็กของเธอไม่ยอมปล่อยจากเส้นผมของเขา ถึงเขาจะร้องโวยวายแค่ไหน เธอก็ไม่ยอมปล่อย “โอ๊ย! ศิตา เจ็บ ปล่อยนะ! ปล่อย! ไม่งั้นจะแชร์คลิปนะ” “ไอ้เลว ไอ้ชั่ว” “ปล่อย เจ็บนะ ถ้าไม่ปล่อยจะเอาอีกรอบละ ทีนี้ไม่สนแล้วว่าบี๋จะเจ็บหรือเปล่า” คำขู่ของเขาทำให้เธอชะงักทันที ใครจะกล้า เพราะแรงเขาเยอะกว่าเธอแน่ ๆ ไม่อยากโดนอีกเพราะยังเจ็บไม่หาย “แก อย่าบอกใครได้ไหม” “เธอคิดว่าฉันจะไปบอกใคร” เสียงลักษณ์หงุดหงิดกับคำขอร้องของเธอ “เปล่า ก็เราเป็นเพื่อนกันมานาน ใคร ๆ เขาก็คิดว่าแกเป็นเพื่อนสาวฉัน ถ้ามีคนรู้ ฉันอายเขา” “ทำไม มีฉันเป็นผัวมันน่าอายยังไง” ลักษณ์พูดอย่างใส่อารมณ์ ซึ่งตัวเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าจะโมโหทำไม “ไม่ใช่อย่างนั้น คือ คือ...จะบอกยังไงดี เอาเป็นว่าเก็บไว้เป็นความลับดีกว่า แกไปหาอะไรให้กินหน่อยสิ หิวแล้วอะ” ศศิตาตัดบท เพราะเถียงไอ้หมอรองทีไร เธอไม่เคยชนะมันเลยสักครั้ง “อยากกินอะไร” ลักษณ์ถามขึ้น “อะไรก็ได้ที่ร้อน ๆ” ศศิตาอยากกินอะไรให้ร่างกายอบอุ่นและหายปวดเมื่อย “น้ำร้อนไหม เดี๋ยวต้มให้” “ไอ้รอง!” ให้มันได้อย่างนี้ เขาชอบหาเรื่องกวนประสาทเธอไม่หยุด เมื่อก่อนไม่เห็นจะเป็นอย่างนี้ “เออ แต่งตัวแล้วรีบออกมา ถ้าเข้ามาตามอีกรอบ บอกเลยว่าไม่ต้องออกไปแล้ว อยู่ด้วยกันในนี้แหละ” ลักษณ์พูดเสร็จก็ลงจากเตียงเปิดประตูออกไป ศศิตารีบอาบน้ำแต่งตัวเพราะไม่อยากมีปัญหา คนอย่างลักษณ์พูดจริง ทำจริง เธอรู้ว่าเขาเป็นคนอย่างไร ออกจากห้องมาได้กลิ่นซุปเต้าเจี้ยว รอยยิ้มบนใบหน้าของหญิงสาวก็ผุดขึ้นมา ซุปเต้าเจี้ยวใส่สาหร่าย พร้อมทั้งปลาดอลลี่ย่างเกลือ ผักต่าง ๆ ถูกนำไปลวกแล้วย่างไฟอีกครั้งให้เกิดกลิ่นหอม ถ้าเขาไม่ได้เป็นหมอ เธอจะให้เขาเปิดร้านอาหาร อาหารเขาอร่อยทุกอย่าง ก็เป็นเพราะอย่างนี้ เธอจึงคิดว่าเขาเป็นเกย์ หมอผิวหนัง ชอบทำอาหาร หน้าขาว ๆ ปากแดง ๆ นุ่ม ๆ ใครจะไม่คิดว่าเขาเป็นเกย์ เขาต้องเป็นอยู่แล้ว ถึงเธอจะไม่เคยถาม แต่พี่บี ศุภลัยผู้จัดการส่วนตัวของเธอ ก็เคยยืนยันว่าเขาเป็นเกย์ ทำให้พี่บีไว้ใจเขามาก ให้เขาไปรับไปส่งเธอ ไปไหนด้วยกันบ่อย ๆ แต่ใครจะคิดว่าจริง ๆ แล้วเขามันเป็นเสือหิว ไม่ใช่เก้งผู้น่ารักอย่างที่พวกเธอเข้าใจ “โอ๊ย!” ช้อนเกาหลีที่ยังไม่เปื้อนน้ำซุปถูกเคาะลงกลางศีรษะของศศิตา ทำให้เธอทั้งตกใจทั้งเจ็บ มองค้อนไอ้เกย์ปลอม “กินข้าวดี ๆ อย่าเอาแต่เหม่อ” ลักษณ์เห็นเธอได้แต่อมยิ้ม มองโทรศัพท์มือถือ นี่คงติดตามข่าวไอ้พระเอกนั่น “ก็กินอยู่นี่ไง ทำไมต้องตีด้วย” เสียงของคนโดนตีทำน้ำเสียงไม่พอใจ “เรียกตั้งนานไม่ได้ยินเอง ก็ต้องตี นึกว่าหลับไปแล้ว” ลักษณ์บ่นอย่างไม่จริงจังนัก “คนนะ ไม่ใช่ปลา ถึงจะหลับโดยที่ลืมตาได้” “โอ๊ะฉลาด รู้ด้วยว่าปลาไม่หลับตาเวลานอน” “ใคร ๆ เขาก็รู้ไหม ฉันไม่ได้โง่นะ” เขานี่ยังไงกัน ชอบหาเรื่องชวนทะเลาะ เห็นเธอเป็นคนอย่างไร คิดว่าเธอชอบทะเลาะกับคนอื่นหรือไง “ใครเขาว่าเธอโง่กันเล่า ยังบอกว่าฉลาดอยู่เลย หัวไวจะตาย สอนอะไรก็ทำได้หมด” เห็นรอยยิ้มร้ายของเขา ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขาหมายความถึงอะไรที่สอนเธอง่าย “อะไรล่ะ กินข้าว ๆ ฉันไม่อยากคุยกับแกแล้ว” อยู่ดี ๆ หน้าเธอก็ร้อน อย่าบอกนะว่าเขินอายไอ้บ้านี่ ไม่มีทาง คนอย่างศศิตาไม่มีทางจะมาอินกับวันไนต์สแตนด์ ได้กันแล้วเกิดมารักกัน เปลี่ยนจากเพื่อนสามปีมาเป็นคนรัก บอกไว้เลยว่าไม่มีทาง สำหรับเธอเพื่อนก็คือเพื่อน ถ้าเธอวางตำแหน่งไว้เป็นแค่เพื่อนไว้แล้ว ไม่มีทางเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้ ไม่ว่าจะกับใคร หรือแม้แต่เขาก็ตาม เธอเชื่อในเรื่องความประทับใจแรก ถ้าเจอกันแล้วมันใช่ ก็ต้องใช่ อย่างพี่เบียร์ ชยากรต่างหาก เธอเจอเขาก็รับรู้ได้เลย ว่าเราทั้งสองต้องรักกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน แต่เทวดาช่างใจร้ายส่งเจ้ากรรมนายเวรของเธอมาในรูปเพื่อนเกย์คนสนิท คิดแล้วก็โมโห ถ้ารู้ว่าเขาไม่ใช่เกย์ เธอไม่มีทางให้เขาเข้าใกล้เกินสองเมตรหรอกนะจะบอกให้ ไม่ได้สิ เขาเป็นคนทำนมให้เธอ อย่างไรเสียก็ต้องเข้าใกล้ เอาเป็นว่าหลังจากทำนมแล้ว เธอจะไม่ให้เขาเข้าใกล้เลย แล้วจะคิดย้อนไปทำไม ในเมื่อแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว แก้ไม่ได้สักอย่าง ทั้งเวลาที่เป็นเพื่อนกันมา ทั้งความสัมพันธ์ทางกาย “ไปเที่ยวไหม” ลักษณ์เอ่ยถามตอนที่เธอกินข้าวหมดแล้ว “เที่ยวไหน” ศศิตาเลิกคิ้วถาม “เธออยากไปไหน ฉันจะพาไป” “ไปกับแกสองคนเนี่ยนะ” ดาราสาวยังทำหน้ายุ่งอีกครั้ง “ทำยังกับเธอไม่เคยไปไหนมาไหนด้วยกันสองคน ปกติก็ไปด้วยกันตลอด คนทั้งประเทศคิดว่าฉันกับเธอเป็นเพื่อนสนิทกันทำไมจะไปไม่ได้ ตกลงเธออยากให้คนอื่นรู้หรือไม่อยาก ตอนนี้เธอมีพิรุธมากกว่าฉันอีก หรือว่าจริง ๆ ศิตาก็แอบชอบฉัน” “จะบ้าเหรอ ฉันจะไปชอบแกทำไม เซ็กซ์มันก็แค่กิจกรรมอย่างหนึ่ง ฉันอายุสามสิบแล้วนะ” ศศิตาเถียงออกไป แต่ใบหน้าแดงก่ำ เพราะเธอเป็นดารา เรื่องการมีแฟน มีเซ็กซ์เลยยังไม่เคย พอมามีครั้งแรกในวัยสามสิบ มันก็ค่อนข้างอายเล็กน้อย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more