“โอ๋ ไม่งอนนะครับ มาเที่ยวทำใจให้สบาย เหมือนมาชาร์จพลังงาน กลับไปจะได้ทำงานเต็มที่”
“ใครงอน เราไม่ได้งอน รองคิดไปเอง อื้อ อย่าเม้ม เดี๋ยวเป็นรอย” เธอหดคอหนี เพราะเขาซุกไซ้ซอกคอขาวเนียนของเธอมาตลอดทาง จากเตียงไปห้องน้ำ กว่าจะผ่านห้องนอนมาห้องแต่งตัวก็ไกลอยู่เหมือนกัน แล้วจากห้องแต่งตัวไปห้องน้ำก็อีกหลายก้าว
แต่เขากลับเดินเลยห้องน้ำไปยังข้างนอก ซึ่งเป็นระเบียงของห้องน้ำอีกที
“รองจะอาบตรงนี้เหรอ” ศศิตาถามเพราะส่วนนอกห้องน้ำมีอ่างอาบน้ำวนยี่ห้อดังตั้งอยู่ เบื้องหน้าคือความมืดและแสงจันทร์เท่านั้น
“อาบตรงนี้แหละ ไม่มีใครเห็น เดี๋ยวเปิดไฟแค่ชั้นล่าง โครงการนี้ปลอดภัย เป็นของญาติเราเอง” ลักษณ์อธิบายให้ฟังเมื่อเห็นหน้าเธอเหมือนกังวล
ศศิตาถูกวางลงข้างขอบอ่างอาบน้ำ เพียงไม่นานแสงของไฟชั้นสองก็ดับลง เหลือเพียงแสงไฟจากชั้นล่างกับสนามหญ้าเท่านั้น แสงไฟเพียงเล็กน้อยไม่สู้แสงจันทร์ที่สาดลงมา
“
