"ลูกอมเหรอ?"
"อืม...เวลาเครียดๆ กินอะไรหวานๆ จะรู้สึกดีขึ้น" ลูก้าอธิบายพร้อมแกะลูกอมให้หญิงสาว เธอรับมันมาแล้วเอาเข้าปาก แต่อยู่ๆ ก็ร้องไห้ออกมาเพราะทำให้หวนคิดถึงบิดาที่ชอบทำแบบนี้บ่อยๆ
'โดนแม่ดุมาอีกแล้วใช่ไหม มานี่มา พ่อมีอะไรอร่อยๆ ให้กิน นี่มันคือลูกอมวิเศษนะรู้ไหม อมไว้ในปากแล้วเราจะอารมณ์ดีขึ้น และจะทำให้ลืมเรื่องที่โดนแม่เขาดุมาอีกด้วยนะ'
ตอนยังเด็กเมลินเป็นเด็กที่ดื้อมากเพราะมีเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกันเป็นผู้ชายเสียส่วนใหญ่ โดยเฉพาะเพื่อนที่บ้านอยู่ติดกันอย่างภูชิต ที่มักจะชวนเธอไปเล่นโลดโผนผจญภัย ทำให้ถูกมารดาที่อยากให้ลูกสาวเป็นเด็กเรียบร้อยอ่อนหวาน ดุและทำโทษอยู่บ่อยๆ แต่ทุกครั้งที่โดนดุหรือโดนทำโทษก็จะได้บิดาคอยปลอบ ทำให้เธอสนิทกับผู้เป็นบิดามากกว่า
แต่แล้วก็เหมือนดวงใจถูกพรากไปจากร่าง เมื่อค่ำวันหนึ่งมีเพื่อนบ้านมาบอกว่ารถบิดาของเธอที่กำลังขับกลับจากในเมืองถูกรถบรรทุกเบี
