สามหนุ่มที่ยืนสูบบุหรี่และคุยกันอยู่ข้างบ้าน ตรงที่ถูกจัดไว้เป็นสวนไม้ดอกไม้ประดับเล็กๆ ลอบมองมาแล้วยกขึ้นเป็นบทสนทนา
“พี่หมื่น นั่นมันเพื่อนพี่ไม่ใช่รึไง ทำไมดูสนิทสนมกับพี่สะใภ้ผมจัง แถมยังมองซะตาละห้อยขนาดนั้น อย่าบอกนะว่ามีซัมติงกันน่ะ”
นับสิบ สิงหโชติเดชาพ่นควันออกมาเสร็จก็ถามพี่ชายคนรองด้วยความสงสัย แม้ท่าทางแบดๆ ที่ทำจะละลายใจสาวๆ ที่เมียงมองมาเป็นระยะแต่เขาก็หาได้สนใจ วันนี้เป็นวันสำคัญของพี่ชายคนโต เขาไม่อยากจะก่อเรื่องให้ระคายเคืองพระเนตรพระกรรณพี่ท่านนักหรอก !
“คิดมาก ก็แค่เจ้านายกับลูกน้อง” นับหมื่นตอบส่งๆ อันที่จริงเขาก็รู้สึกผิดกับธนาดลอยู่เหมือนกัน ที่ช่วยเป็นพ่อสื่อให้พี่ชายตัวเอง ทั้งที่เพื่อนรักก็ชอบคาริสาอยู่ แถมยังรักยังชอบมาก่อนตั้งนาน
“แล้วนี่พี่แสนไปไหน ถึงปล่อยให้เจ้าสาวรับแขกอยู่คนเดียว”
นับสิบสอดส่ายสายตาหาพี่ชาย “โอ๊ะนั่น มาพอดี”
เจ้าบ่าวในชุดสูทเนี้ยบหรู
