สองมือเล็กปัดป่ายหาที่ยึดเกาะ แม้จะได้เพียงพื้นกระเบื้องเย็นชื้นแต่ในเวลานี้มันก็เพียงพอแล้วให้เธอได้ใช้พยุงตัวเพื่อรองรับความดิบเถื่อนของคนเป็นสามี
เสียงครางแสนหวานดั่งขับกล่อมเพลงรักสอดประสานกันอย่างลงตัวกับเสียงห้าวกระเส่าที่กำลังคำรามอย่างเจ้าป่ากระหายเลือด... นานแสนนานราวชั่วกัปชั่วกัลป์
“อ๊ะ... คุณแสนขา ครีม... ครีมจะไม่มีแรงยืน อื้อ...” หญิงสาวไม่สามารถเปล่งคำพูดได้เป็นประโยคที่สมบูรณ์นักเพราะแรงขยับของคนตัวโตมันมหาศาลเหลือเกิน
“งั้นเอาแบบนี้นะ” เสียงทุ้มกระซิบแว่วหวานแล้วผ่อนขาเรียวสวยที่ข้อพับแขนตนเองลง “อื้ม... ท่านี้ดีจริง ฉันจะได้กระแทกก้นขาวๆ ของเธอให้แหลกสมใจไปเลย !”
แม้อารมณ์ร้อนแรงกำลังพุ่งสูงจนคาริสาหูอื้อตาลาย แต่จิตใต้สำนึกของเธอยังไม่ได้ดับสูญ... บางทีเธอก็อยากรู้ว่าเวลาที่นับแสนกับน้องสาวของเธอผ่านช่วงเวลาแบบนี้ด้วยกัน เขาจะทำตัวแสนหวานสุด
โรแมนติกแบบผู้ชายอบอุ่น
