ฟ้ายังไม่สางดีแต่ที่เหนือฟ้าวุ่นวายโกลาหลกันทั้งไร่ คนงานชายฉกรรจ์หลายสิบถูกเกณฑ์ให้ออกตามหานายหญิงของพวกเขาให้ทั่วทุกซอกทุกมุมเท่าที่จะนึกได้
“ไม่มีวี่แววเลยครับนาย” คนงานกลุ่มหนึ่งเดินเป็นวิ่งเข้ามารายงานเจ้านายตน ที่กำลังวิ่งเป็นหนูติดจั่นไม่ต่างจากพวกเขา
“ปัดโธ่โว้ย !! ให้มันได้อย่างนี้สิวะ” นับแสนสบถออกมาอย่างหัวเสีย ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนเดียวจะไปไหนได้ไกล
เหงื่อกาฬที่หน้าผากไหลอาบไปทั่ว แต่เจ้าตัวไม่คิดจะใส่ใจเช็ดออก เสื้อยืดสีเทาตัวใหญ่อาบไปด้วยน้ำจนชุ่ม แต่มันคงไม่ร้อนและเดือดพล่านเท่าสิ่งที่อยู่ในใจของนับแสนขณะนี้
“ถ้าหาเมียฉันไม่เจอ ฉันจะตัดเงินเดือนให้หมดทั้งหัวหงอกหัวดำ” นายใหญ่ผู้เด็ดขาดและเคยมีเหตุผลเสมอ แต่ไม่ใช่ในยามนี้ตะคอกออกมาเสียงดัง
“คะ... ครับนาย” เขาไม่เคยเห็นนายแสนเป็นแบบนี้มาก่อน ถึงไม่รู้แน่ว่าทำไมนายหญิงถึงหายตัวไปได้ และตอนนี้อยู่ที่ไหน แต่พวกเขาก็ตั้งใจตามห
