ตอนที่22 ชีวิตบัดซบได้อีก…
“อะไรกัน! ผมไม่อยู่แค่สองอาทิตย์เอง ทำไมมันเกิดเรื่องบ้าบอมากมายขนาดนี้ หน้าที่ของคุณก็แค่ทำงานบ้านแล้วดูแลลูกแค่นั้น แล้วตอนนี้ลูกอยู่ที่ไหน”
เสียงพ่อกับแม่เถียงกันดังขึ้นมาถึงในห้องของฉัน ซึ่งอยู่ชั้นสองของบ้าน
อ่อ! ไม่ใช่สิ ผู้หญิงคนนั้นเพิ่งจะบอกเองว่าเธอไม่ใช่แม่แท้ๆ ของฉัน
“พราวอยู่บนห้องนอนค่ะ”
“ผมละไม่เข้าใจจริงๆ เลยนะว่าทำไมคุณถึงไม่โทร.บอกผมตั้งแต่ลูกหนีออกจากบ้านแล้วไปพักอยู่กับลูกชายของอดิศรเพื่อนของผม อ้อ นี่คุณอย่าบอกนะว่าที่ลูกหนีออกจากบ้านไปก็เพราะแกมารู้เห็นเรื่อ
งบัดสีของคุณกับชู้รักเข้า ไร้ยางอายคุณเป็นแม่ประสาอะไรวะ”
“คุณพิษณุ คุณไม่มีสิทธ์มาพิพากษาในเรื่องที่ฉันทำทั้งนั้นไม่ว่าเรื่องอะไร ถ้าหากคุณยังทำตัวไม่ได้ดีไปกว่าฉัน ด้วยการมีผู้หญิงซุกเอาไว้ทุกที่ที่คุณไปทำงาน หึ ถ้าฉันมันเป็นผู้หญิงไร้ยางอายแล้วคุณละคะเป็นผู้ชายประสาอะไร”
“คุณไ
