บทที่ 8 สนองกลับNc20+
“ อ้าส์~ อ๊ะ ” เขาจับขาเรียวได้ แหวกแพนตี้สีชมพูอ่อนให้ออกข้างแล้วแทรกตัวเข้าหา สอดใส่อย่างไม่เล้าโลม กระแทกกระทั้นอย่างไม่ปราณี
ปึก ปึก
“ อ๊ากก ~ จะ..เจ็บ พอเถอะ ขอร้อง ” ฉันกรี๊ดออกมาสุดเสียง พอเข้าซ้ำรอยเดิมมันก็เจ็บไม่ไหว รอยเก่ายังไม่หายเลย รอยใหม่มาอีกแล้ว
“ อ๊ะ~ ผมคงหยุดไม่ได้แล้ว อ้าส์~ ” น้ำเสียงกระเส่าดังเบาๆ พร้อมกายแกร่งที่กำลังขยับเข้าออกแรงๆ
“ อื้อ~ ” ไม่ทันได้แหกปากร้อง ก็โดนประกบจูบ ลมหายใจก็แทบจะไม่มี เริ่มแผ่วเบาลง แต่เขาก็ยังจะปิดปากเรียวอีก
คนโดนกระทำบอกอาการไม่ถูก มันปะปนมาด้วยความรู้สึกหลากหลาย พอโดนจูบ เอวหนาก็ผ่อนแรงลง ทำเนินๆ ช้า นิ้วหนาก็ไปเขี่ยเม็ดคริสตัลไปด้วย มันหวาบหวาม เสียวท้องน้อยมาก จนเผลอเด้งสะโพกตาม
รสจูบที่มอบให้ มันก็อ่อนโยนอีก หัวใจดวงน้อยที่สั่นระริกค่อยๆ บอกให้ตอบสนองกลับไปอย่างเงอะๆ งะๆ
“ อื้อ~ ” เสียงหวานครางเบาๆ ใ
