เจียหรู๋ลังเล แต่สุดท้ายเพราะความสงสารรวมทั้งได้รับข้อเสนอที่มีความน่าสนใจจึงยอมรับปากว่าจะช่วยจัดการธุระให้โฉมสะคราญผู้นี้ หลังจากให้บุตรีเจ้าของโรงเตี๊ยมกลับไปแล้ว เซี่ยอีอิ่งก็เดินไปเดินมาอยู่ภายในห้องด้วยความกลัดกลุ้มเกรงว่าหวังอ๋องจะลงมือกับพี่ใหญ่รุนแรงแต่ความกังวลทั้งหมดของนางก็มลายหายไปเมื่อบุรุษที่เหมือนดั่งเงาของมัจจุราชเดินกลับมาบนกระบี่มีคราบเลือดสีแดงฉาน เพียงได้เห็นองค์หญิงห้าก็โวยวายออกมา
“นี่ท่านทำร้ายพี่ชายของข้าหรือ” คนตัวเล็กเข้าใจผิด นางเห็นเพียงรอยเลือดบนกระบี่ก็ด่วนตัดสิน แม่ทัพใหญ่มุ่นคิ้วรีบเดินเข้าห้องแล้วก็สั่งให้คนปิดประตูคุ้มกันหน้าห้องไม่ให้มีความบกพร่อง
“เจ้าคิดจะทำอะไร!” คนตัวโตเก็บกระบี่เข้าฝักแล้วตวัดสายตามองกดดันสตรีที่ยืนตัวลีบอยู่อีกด้าน
“ข้าไม่ได้คิดจะทำอะไรทั้งนั้นเจ้าค่ะ” เพราะมีแผนอยู่ในใจ เซี่ยอีอิ่งจึงพยายามข่มอาการร้อนรุ่มในใจ ไม่รู้ว่าป่านนี้ล
