ตอนที่ 11

1391 คำ
“เฮียรักหนูมากเลยนะมารี” “อยู่กับหนูนานๆนะ” “ถ้าอยู่ด้วยทั้งวันทั้งคืนหนูจะไม่ได้พักนะ” “หนูไม่ได้หมายถึงเรื่องนี้ซะหน่อย” “คบแล้วไม่มีทางเลิกง่ายๆแน่นอน” เขาขยับตัวออกแล้วดึงถุงยางอนามัยวางทิ้งไว้ก่อนจะกอดเธอไว้แน่นมองใบหน้าแดงก่ำด้วยความหลงใหลแล้วจูบซ้ำๆให้รู้ว่ารักมากมายขนาดไหน เรารู้จักกันมาแค่เดือนเดียวแต่กลับรู้สึกรักมากเกินไปอย่างไม่น่าเชื่อเลยด้วยซ้ำว่าจะเกิดขึ้นได้ นี่สินะที่เรียกว่าคลั่งรัก โสดมานานพึ่งจะเข้าใจ! “อาบน้ำด้วยกันนะ” “แน่ใจนะคะ” “แช่น้ำอุ่นให้รู้สึกผ่อนคลายก่อนนอนเฮียว่าดีออก” “หนูกลัวว่าจะไม่ได้นอนง่ายๆนี่สิ” “รู้แล้วจะกลัวทำไมละ” เธอได้แต่หลบแววตาอบอุ่นของเขาเพราะไม่สามารถจะสู้ไหวจริงๆ เขานอนกอดสักพักก่อนจะลุกจากเตียงเดินตัวเปล่าไม่เกรงใจใครเข้าห้องน้ำไม่นานก็เดินออกมาจูบหน้าผากแล้วบอกว่าจะไปเอาไวน์กับผลไม้มาให้กินระหว่างแช่ตัวด้วย แสนดีอะไรขนาดนี้นะ! เพียงไม่นานเขาก็ได้ทุกอย่างมาแล้วอุ้มเธอเดินเข้าไปห้องน้ำวางลงในอ่างน้ำอุ่นพร้อมกับไอแพดเพื่อดูหนังด้วยกัน แต่ว่า…รู้ได้ไงว่าเธอดูเรื่องนี้อยู่? คำถามสั้นๆที่ไม่ได้เอ่ยปากออกไปนอกจากดื่มไวน์ กินผลไม้และพูดคุยกับเขาไปเรื่อยๆ ผัวที่ดีคือผัวใหม่ ดีจริงๆสมกับคำคมเลย “หอมหนูจนแก้มช้ำหมดแล้ว” “ตัวหนูหอมไปหมด แล้วแก้มก็น่าหอมซ้ำๆเอาให้ช้ำไปเลย” “บ้าแล้ว!” “พรุ่งนี้อยู่กับเฮียทั้งวันแล้วออกไปพร้อมกันนะ” “หนูยัง…ไม่อยากบอกเพื่อนเรื่องของเราเลย” “จะเก็บเฮียไว้เป็นความลับเหรอ?” “ก็มูฟออนเร็วเกินไปคนอื่นจะนินทาเอาว่าเฮียเป็นชู้” “งั้น…ตามใจสิ แต่เฮียไม่รู้ว่าจะทนเก็บเรื่องของเราเป็นความลับไหวรึเปล่านะ” “ขอเวลาหนูหน่อยนะคะ” “ได้สิ” “เฮียเฟย…” เขาจูบแก้มอีกครั้งแล้วขยับตัวลุกออกจากอ่างอาบน้ำเดินออกไปทันทีเพียงเท่านี้ก็รู้แล้วว่าไม่พอใจมากขนาดไหนในสิ่งที่ขอไป เธอลุกขึ้นหยิบชุดคลุมมาสวมใส่ให้เรียบร้อยก่อนจะเดินตามออกไปข้างนอกห้องน้ำก็ไม่เห็นว่าเขาอยู่ภายในห้องนอนเลยต้องเดินออกมาตามที่ด้านนอกห้องถึงเห็นว่ากำลังยืนกอดอกริมหน้าตาเงียบๆ นี่เป็นครั้งแรกที่เคยเห็นเขาไม่พอใจ! เธอก้าวเดินไปหยุดด้านหลังคิดไม่ตกว่าควรจะเอายังไงดีนอกจากสวมกอดพร้อมทั้งซบใบหน้าลงที่แผ่นหลังอุ่นหลับตาพริ้มเพื่อรวบรวมความคิดหาทางอธิบายในเรื่องที่อ่อนไหว "กลัวมันรู้เหรอ?" "เปล่าค่ะ แต่พึ่งเลิกกันจะให้หนูเปิดตัวใหม่ทันทีมันจะไม่ดูหน้าเกลียดเกินไปเหรอคะ หนูแค่อยากขอเวลาสักพัก" "เท่าไร?" "หนูไม่รู้" "ก็ไม่ต้องเปิดเรื่องของแต่ก็ไม่ต้องปิดแค่นั้นเอง" "แล้วถ้าเพื่อนถามละ?" "แค่บอกว่าไม่สะดวกจะตอบมันคงไม่ยากเกินไปหรอกมั้ง หรือถ้ามันอยากรู้มากก็เตือนบ้างไม่ใช่ว่าแคร์ทุกคนจนลืมตัวเองเพราะสุดท้ายคนที่จะอึดอัดที่สุดมันคือตัวหนูนะมารีไม่ใช่เพื่อนช่างเสือกพวกนั้น แฟนเก่าที่ร่วมมือกับเพื่อนสนิทแทงข้างหลังมันไม่เกี่ยวกับคนอื่นเลยด้วยซ้ำ คนอยากรู้มันก็ถามไปเรื่อยแล้วคงเอาไปเล่าต่อกันจนสนุกปาก แต่ว่าจะตอบหรือไม่ตอบมันคือสิทธิ์ของหนูนะ อย่าแคร์คนอื่นให้มาก!" คำพูดแผ่วเบาแต่ชัดเจนทุกคำเล่นเอาจุกอย่างบอกไม่ถูกเลย เขาไม่ได้จี้เรื่องแฟนเก่ามากแต่จี้นิสัยที่มันเป็นผลเสียต่อตัวเธอเสมอมาและแก้ไม่หาย เธอแคร์ทุกคนจนบางครั้งก็หลงลืมตัวเองและบางครั้งที่รู้สึกว่าอยากให้หลายๆคนแคร์กันบ้าง แต่มองไม่เห็นใครเลยสุดท้ายคือต้องปลอบใจตัวเองให้มุมเงียบๆ เฮียเฟยอ่านเธอออกง่ายเหลือเกิน แต่ว่าเธอกลับอ่านเขาไม่ออกเลยสักครั้ง เฮียเฟยหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้ากันแม้ว่าแววตาที่มองจะอบอุ่นแต่ใบหน้าไร้รอยยิ้มเหมือนเวลาปรกติก็ทำให้รู้สึกใจเสีย มือใหญ่ยกขึ้นมาลูบหัวปลอบใจแล้วจูบหน้าผากอีกทีหนึ่งเพียงเท่านี้ก็รู้สึกดีมากขึ้นแล้ว "เฮียไม่ปิดเรื่องของเรานะ" "เอาแต่ใจตัวเองจัง" "ได้เฮียแล้วก็ต้องรับผิดชอบสิ หรือว่าหนูเป็นพวกหลอกฝันแล้วฟันทิ้งละครับ?" "ใครฟันใครกันแน่พูดดีๆ" "หนูไง" "เฮียเฟยนั่นแหละต้องรับผิดชอบ" "ที่ขอคบน่ะจริงจังนะไม่พูดเล่น" "หนูก็คบจริงไม่ได้เล่นซะหน่อย" "ไปนอนเถอะดึกแล้ว" ปากพูดว่านอนแต่มือใหญ่กลับดึงเชือกรัดออกเพียงไม่กี่วินาทีชุดคลุมตัวใหญ่ก็ล่วงลงไปกองอยู่พื้นเหลือเพียงเรือนกายเปล่าเปลือยเต็มไปด้วยรอยจูบตีตราไปแทบทั้งตัว ริมฝีปากถูกครอบครองด้วยความเต็มใจแล้วตอบกลับด้วยความยินดี มือใหญ่ช้อนอุ้มบั้นท้ายขึ้นเรียวขาก็รัดเอวสอบแน่นแขนโอบกอดลำคอทั้งที่ยังจูบไม่หยุด ลิ้นอุ่นปัดป่ายไปมาอีกทั้งดูดทั้งเม้มแล้วขบกัดในบางครั้งเพิ่มความตื่นตัว เพียงตัวล้มลงนอนบนเตียงนุ่มไฟรักก็เริ่มแผดเผาให้ดิ้นพล่านด้วยความต้องการร้อนแรงอย่างไม่รู้ว่าจะจบลงตอนไหน จูบเก่ง มากลีลา เอวดุ เซ็กซี่ทุกมุมมอง นี่แหละเฮียเฟย! ทุกท่วงทำนองรักดาร์คโรแมนติกมากด้วยความหิวกระหายแสนตะกละตะกลามไร้ความอ่อนโยนเต็มไปด้วยความหวงแหนที่มากจนน่ากลัว เขาจับตัวเธอเล่นท่ายากและง่ายสลับกันไม่หยุดพักจนต้องยกมือดันเอวสอบออกแต่ยิ่งดันออกก็ยิ่งกระแทกแรงขึ้นกว่าเดิมให้ทั้งจุกทั้งเจ็บแต่กลับต้องการมากยิ่งขึ้น แท้จริงแล้วเขาไม่ใช่เทพบุตรแต่ปีศาจ บทลงโทษจากคนแสนดีรุนแรงไม่ไหวแล้ว หวังว่าจะไม่สลบคาอกในคืนแรกของเราก็พอ!! วันต่อมาภายในห้องนอนมืดสลัวเต็มไปด้วยเสื้อผ้ารายล้อมเตียงและถุงยางใช้แล้วถึงสี่ถุงวางทิ้งไว้อย่างไร้ค่า คนบนเตียงนอนตระกองกอดอย่างแนบชิดแทบจะกลืนเป็นร่างเดียวกันอยู่รอมร่อ เปลือกตาหนักอึ้งค่อยๆขยับเปิดออกด้วยความเมื่อยล้า ริมฝีปากพรมจูบทั้งที่สติยังมาไม่ถึงครึ่งท่อนแขนใหญ่กระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นด้วยความหวงแหน ลมหายใจอุ่นระบายออกมาด้วยความงัวเงียก่อนจะเอื้อมมือคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลาและเช็คข้อความอย่างที่ทำเป็นประจำทุกวัน "หลับสนิทเชียวนะ" "เมื่อคืนเฮียคงหวงหนูมากเกินไป" น้ำเสียงแหบแห้งเอ่ยออกมาเบาๆแล้วหอมแก้มนุ่มด้วยความหลงใหลชอบใจอย่างที่สุด นี่เธอจะรู้ไหมว่าเขารอวันนี้มานานขนาดไหนทั้งเรายังเจอกันในฝันเกือบทุกคืนก็ยังไม่สามารถตอบสนองอารมณ์ความรู้สึกได้กว่าจะคว้ามานอนกกกอดได้แบบนี้จริงๆสักที แอบรักแฟนคนอื่นไม่ใช่เรื่องดี แก้ปัญหาด้วยการทำให้เป็นแฟนเราซะเลย! “ตื่นได้แล้วที่รัก” "อื้ม…จะนอน…" "เที่ยงแล้วนะ" "อีกสิบนาทีนะ…ลืมตาไม่ขึ้น" น้ำเสียงงัวเงียเต็มไปด้วยความน่ารักแบบนี้อยากได้ยินทุกวันจังเลย ใบหน้าสวยซบเข้าที่หน้าอกตัวก็เบียดเข้ามารับไออุ่นจากผิวกายก่อนจะหลับไปต่อส่วนเขาก็รู้สึกง่วงเหมือนกันเลยไม่อาจจะต้านทานไหวได้อีกต่อไปแล้ว ช่างแม่งข้าวเที่ยง!! ตอนนี้การนอนสำคัญที่สุด!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม