เฟอร์นันโดอุทานออกมาด้วยสีหน้าที่ทั้งตื่นเต้น ดีใจและยังมีความรู้สึกมากมายที่ไม่อาจอธิบายได้ประดังเข้ามาก่อนที่เขาจะรีบเดินออกไปยังห้องรับแขกตามที่บอดี้การ์ดคนสนิทเข้าไปรานงาน และเมื่อไปถึงที่นั่นเขาก็ต้องชะงักเมื่อได้เห็นร่างบอบบางของลูกสาวบุญธรรมซึ่งเขาฟูมฟักเธอมาแต่เกิด
แววตาของเขาสะท้อนความยินดีหลากล้นขณะจ้องมองหญิงสาวซึ่งอยู่ในชุดกระโปรงผ้าชีฟองและเธอยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง มีเพียงเรือนผมสีน้ำตาลเป็นคลื่นอ่อนเท่านั้นที่ยาวจนถึงกลางหลัง ดาราวดีกลับมาแล้วหลังจากที่เธอหายไปเกือบสองเดือนและเขาส่งคนออกตามหาแต่ก็ต้องพบกับความผิดหวังมาตลอดระยะเวลาที่ไม่สามารถรู้ได้เลยว่าเธอถูกพาตัวไปอยู่ที่ไหน
“ยูบีอา...พระเจ้า!...ลูกกลับมาแล้ว”
เฟอร์นันโดโผเข้ากอดบุตรสาวและจูบที่หน้าผากของเธอหลายครั้ง ดาราวดีน้ำตาร่วงหล่นขณะกอดชายผู้เป็นเสมือนพ่อแท้ ๆ แต่รักเธอยิ่งกว่าสายเลือดของเขา
“
