แม้จะรู้ว่าเขายังเก็บความเคียดแค้นไว้ในใจและไม่รู้ว่ามันจะปะทุขึ้นเหมือนระเบิดลูกใหญ่วันไหนแต่หญิงสาวก็มีความหวังลึก ๆ ว่าวันหนึ่งโธมัสอาจให้อภัยพ่อบุญธรรมของเธอได้ แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้เธอต้องหลั่งน้ำตายามต้องอยู่เดียวดายคือความเยือกเย็นของเขาที่แสดงออกมาทุกครั้งหลังจากเวลาแห่งความฝันบนเตียงผ่านพ้นไปแล้ว เขาทิ้งเธอไว้บนเตียงและจากไปในยามดึกสงัดของทุกค่ำคืนปล่อยให้เธอนอนลืมตาโพลงอยู่คนเดียวกระทั่งรุ่งสาง ดาราวดีขมขื่นทุกครั้งยามนึกถึงความฝันว่าเธอจะตื่นขึ้นมาในอ้อมแขนของโธมัสในทุกเช้าของทุกวัน หากสิ่งนั้นก็ไม่เคยเกิดขึ้น
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณยูบีอา”
อเล็กซาทักทายดาราวดีในเช้าวันใหม่ขณะเธอเดินเข้าไปในห้องอาหารที่บนโต๊ะมีสำรับสำหรับหนึ่งที่จัดไว้อย่างเช่นทุกวัน หญิงสาวชาวไทยมองไปรอบ ๆ ห้อง วันนี้ก็เป็นอย่างเช่นทุกวันที่เธอต้องกินอาหารเช้าเพียงลำพังโดยมีแม่บ
