ณ โรงพยาบาล
“อาหารกลางวันมาแล้วค่ะคุณหมอ” พยาบาลสาวหิ้วข้าวกล่องที่คู่หมั้นสาวของคุณหมอฝากให้เธอจัดการจัดเตรียมมาให้เข้ามาให้ชายหนุ่มในห้องพัก
“ขอบคุณมากเลยครับ แต่วันนี้คุณเปิ้ลเอาไปทานเถอะครับผมกะว่าจะกลับไปทานที่บ้านครับ” ชายหนุ่มพูดปฎิเสธยิ้มๆ
“หู้ยย งั้นก็ลาบปากเปิ้ลเลยค่ะขอบคุณนะคะ” ปาลาลีพยาบาลสาวที่เป็นผู้ช่วยของชายหนุ่มรีบเอ่ยขอบคุณทันที
“ครับ”
“อ้าวยัยเปิ้ลไหนว่าเอาข้าวกลางวันไปให้คุณหมออธิปไงล่ะ ทำไมถือกลับมาอีก”
“ฉันเอาไปให้หมอแล้วแกแต่คุณหมอบอกว่าจะกลับไปทานบ้าน นี่ฉันยังสงสัยอยู่เลยนะเพราะว่าคนที่สั่งน่ะคือคุณอัง ไม่รู้ยังไงสงสัยไปทานด้วยกันล่ะมั้ง”
“คงงั้นแหละแก ไปกินข้าวกันหิวจะแย่แล้ว”
“ป่ะๆ หิวแล้วเหมือนกัน”
“สวัสดีค่ะทุกคนอังซื้อขนมมาฝากค่ะ”
“เกรงใจคุณอังจังเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ”
“แบ่งๆกันนะคะอังซื้อมาหลายอย่างเลย”
“ค่ะ”
“อังขอตัวไปหาพี่หมอก่อนนะคะ”
“เดี๋ยวค่ะคุณอัง”
“มีอะไรหรือเปล่าคะ”
“คุณหมอเขากลับไปทานข้าวที่บ้านนี่คะ พี่ยังนึกว่าน้องอังจะตามไปด้วย”
“จริงหรอคะงั้นไม่เป็นไรค่ะอังกลับเลยดีกว่า”
“ค่ะ สวัสดีค่ะ”
“สวัสดีค่ะ” ชายหนุ่มทำแผนของเธอพังไม่เป็นท่า เธออุตส่าห์หวังว่าจะได้มานั่งทานข้าวกับเขาสองต่อสองแต่เขาดันหนีเธอกลับบ้านซะได้ เธอจึงไปทานข้าวกับเพื่อนสาวแทนเพราะถ้าวนรถกลับไปที่บ้านเธอคงไม่ได้ทานมื้อกลางวันแล้ว
ด้านชายหนุ่มขับรถกลับมาที่บ้านในเวลาพักเที่ยง เขาได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักของลูกสาวตัวน้อยแล้วก็ต้องอมยิ้มออกมา นานมากแล้วที่เขาไม่ได้ยินเสียงหัวเราะในบ้านหลังนี้ ก็คงหลังจากที่ภรรยาของเขาเสียชีวิตนั่นแหละ
“ปั้นแบบนี้นะคะ พอเสร็จแล้วเราก็จะเอาเจ้าก้อนกลมพวกนี้ไปต้มให้สุกค่ะ”
“ยังไงคะ”
“แบบนี้ค่ะ” หญิงสาวสอนสาวน้อยปั้นแป้งเป็นก้อนกลมๆเพื่อที่จะทำบัวลอยไข่หวานทานกันในบ่ายนี้
“ได้แล้วค่า”
“เก่งจังเลยค่ะ ที่เหลือน้าทำเองนะคะเพราะขั้นตอนนี้เด็กๆทำไม่ได้ค่ะจะเป็นอันตราย”
“ร้อนๆค่ะ”
“ใช่ค่ะถ้าโดนมือมือพองแน่ๆค่ะ” เขารู้สึกทึ่งมากที่หญิงสาวมีความเป็นแม่ศรีเรือนทั้งๆที่ตอนอยู่กับเขาดูจะเป็นสาวห้าวที่ทำอะไรแบบผู้หญิงๆไม่ได้
“คุณพ่อ!” สาวน้อยเรียกหาคนเป็นพ่อเสียงดังจนเขาสะดุ้งตกใจเล็กน้อย หญิงสาวรู้ได้ทันทีว่าเขามาแอบมองเธอกับลูกสาวแน่ๆ ไม่รู้ตาหมอนี่เป็นพวกถ้ำมองหรือเปล่า
“ลืมอะไรหรอคะ”
“ผมกลับมาทานข้าวกลางวันน่ะ”
“คุณพ่อทานขนมค่ะ” สาวน้อยเอ่ยเชิญชวน
“ข้าวสวยทำอะไรทานคะ”
“คืออะไรนะคะ” หนูน้อยหันไปถามคนข้างกาย
“บัวลอยไข่หวานค่ะ”
“ลูกสาวพ่อทำด้วยใช่ไหมครับ”
“ใช่ค่ะ”
“งั้นขอพ่อสักถ้วยนะครับ”
“ได้เลยค่า” กลับมาทานข้าวที่บ้านวันนี้เยี่ยมไปเลยเพราะนอกจากจะได้ทานของคาวแล้วเขายังได้ทานของหวานแสนอร่อยด้วย หญิงสาวมีฝีมือในการทำอาหารจริงๆ ชายหนุ่มแอบชื่นชมเธอในใจ
“อร่อยไหมคะ”
“ฝีมือลูกสาวของคุณพ่ออร่อยมากเลยครับ” เขาเอ่ยชมให้กำลังใจสาวน้อย
“คิกๆ น้านิลทำตั้งหากค่ะ” สาวน้อยหัวเราะคิกคักแล้วก็ชี้ไปที่หญิงสาวอย่างต้องการจะบอกคนเป็นพ่อว่าความจริงแล้วคนที่ทำนั้นคือใคร
“พ่อต้องไปทำงานต่อแล้วนะครับ เจอกันตอนเย็นครับ” หลังจากทานอาหารกลางวันเสร็จเรียบร้อยเขาก็กลับไปทำงานที่รักต่อ
“ค่ะ”