ทางด้านของอลิสเธอนอนซมอยู่อย่างนั้นมาหลายชั่วโมงและไม่มีท่าทีว่าไข้จะลดลงเลย ส่วนคู่หมั้นก็ไม่คิดที่จะเป็นห่วงเลยสักนิด จะโทรมาไถ่ถามกันสักนิดก็ไม่มี จะทำไงได้ละก็เธอไม่ใช่คนที่เขารักและเป็นห่วงนี่นา ไม่ว่าจะทำยังไงเขาก็ไม่คิดที่จะหันมามองเลยสักนิด จะตัดใจก็ไม่ได้ยิ่งตอนนี้ไปเสียตัวให้เขาแล้ว ถลำลึกถอนตัวยากขึ้นไปอีก
ติ้ง~
เสียงข้อความแชทของโทรศัพท์ดังขึ้น เธอฝืนตัวเองขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดดู เผื่อว่าจะเป็นคู่หมั้นโทรมาแต่ท้ายที่สุดก็ไม่ใช่อยู่ดี เป็นข้อความของเลมอนเพื่อนสนิทของเธอเอง ไม่น่าหวังอะไรลม ๆ แล้ง ๆ เลย เฮ้อ!
แชท ...
เลมอน : ชะนีอลิส แกดีขึ้นหรือยัง
อลิส : ลุกไม่ขึ้นเลยแก ปวดหัวมากเลย
เลมอน : งั้นเดี๋ยวฉันไปรับ ไปโรงพยาบาลเถอะเตรียมตัวล่ะ
อลิส : ขอบคุณนะแก ขอบคุณมากเลยนะฉันไม่ไหวจริง ๆ
เธอวางโทรศัพท์ลงก่อนจะค่อย ๆ หลับตาลง น้ำตาเจ้ากรรมดันไหลออกมาซะอย่างนั้น ทั้งปวดหัวจนแทบลุกไม่ขึ้น ยังจะต้องมาน้อยใจคู่หมั้นอีก ค่อย ๆ ถอนหายใจออกมาด้วยความเชื่องช้า พยายามที่จะไม่คิดมากและไม่คาดหวังความห่วงใยจากเขา
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดังขึ้น อลิสพยายามพยุงตัวเองออกไปเปิดประตูด้วยความยากลำบาก กว่าจะเดินไปถึงเล่นเอาจะเซล้มหลายครั้ง
แอ๊ด~
"เฮ้ย~ ทำไมสภาพเป็นแบบนั้นล่ะแก อ๊ะ... ตัวร้อนจี๋เลย"
เลมอนใช้มือแตะไปยังหน้าผากของเพื่อนรัก ก่อนจะรีบชักมือกลับเนื่องจากว่ามันร้อนมากเหมือนไฟแผดเผา
อลิซสะบัดหน้าไล่ความเจ็บปวด เลมอนเห็นแบบนั้นก็รู้สึกสงสารจึงรีบพยุงตัวเธอให้เดินออกไปจากคอนโด จากนั้นก็รีบพาไปส่งโรงพยาบาลทันที
ณ โรงพยาบาล NRU
"คนไข้มีไข้สูงถึง 40.2 องศา โชคดีนะครับที่ไม่ช็อกไปก่อน หมอจะให้นอนดูอาการที่โรงพยาบาลสักคืนนะครับ ใส่สายน้ำเกลือด้วยเพราะว่าร่างกายอ่อนแอมาก ตอนนี้คนไข้ต้องพักผ่อนเยอะ ๆ นะครับ ยังไงหมอขอตัวก่อนเดี๋ยวจะเข้าไปดูอาการอีกทีนะครับ"
"ขอบคุณค่ะคุณหมอ"
หญิงสาวพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยขอบคุณคุณหมอ เธอหลับตาลงบนหมอนใบใหญ่ ดวงตาร้อนผ่าวแทบไม่อยากลืมตาขึ้นเลย
"แกโอเคไหมเนี่ย"
"ขอบคุณมากเลยนะเลมอน ถ้าไม่มีแกฉันคงตายคาห้องไปแล้วแหละ"
เธอเอ่ยออกไปด้วยความตัดพ้อ ถ้าไม่มีเพื่อนก็คงไม่มีใครสนใจเธอแล้วแหละ อยู่ห่างพ่อกับแม่ด้วยหรือเธอควรจะกลับไปอยู่ที่บ้านแทนดี
"ไม่ต้องคิดมาก จะให้โทรบอกพ่อกับแม่แกหรือเปล่า"
หญิงสาวส่ายหน้าทันที
"ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวพรุ่งนี้ ขี้เกียจให้พ่อกับแม่เป็นห่วงเดี๋ยวเป็นเรื่องใหญ่โตอีก แกกลับไปพักผ่อนเถอะขอบคุณมากเลยนะที่พามาส่งโรงพยาบาล"
"ฉันไม่รู้หรอกนะว่าแกไปโดนอะไรมา เอาเป็นว่าจะไม่ถามเซ้าซี้ก็แล้วกัน แต่ว่าฉันจะนอนเฝ้าแกที่นี่โอเคหรือเปล่า"
อลิสลืมตาขึ้นมองสบตากับเพื่อนน้ำตาคลอ
"ขอบคุณนะ"
"นอนเถอะไม่ต้องคิดมาก เดี๋ยวฉันนั่งเล่นตรงโซฟาเนี่ยแหละ ยังไงพรุ่งนี้ไม่มีเรียนอยู่แล้วพักผ่อนเถอะ"
อลิซพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะค่อย ๆ หลับตาลงเข้าสู่ห้วงนิทรา อาจจะเพราะฤทธิ์ยาที่ทำให้เธอง่วงซึมจึงทำให้เผลอหลับไปในที่สุด
ณ season pub
โดมิโนมีนัดกับเพื่อนที่สถานบันเทิงชื่อดัง ในขณะที่เขากำลังนั่งดื่มอยู่กับเพื่อน ในหัวก็นึกไปถึงคู่หมั้นตัวแสบซึ่งตอนนี้หายไปเลยตั้งแต่ช่วงเช้า ปกติจะต้องโทรจิกเขาทั้งเช้า กลางวัน และก็ช่วงเย็น แต่ก็ช่างเถอะไม่ซีเรียสอยู่แล้ว ไม่โทรมารบกวนก็ดีจะได้ดื่มกับเพื่อนให้สนุก
"ไอ้โดอลิสอยู่ที่ไหน"
จู่ ๆ แบรี่ก็เอ่ยขึ้นมา โดมิโนทำท่าทางยักไหล่ไม่รู้ไม่ชี้และก็ทำเหมือนไม่สนใจว่าคู่หมั้นจะทำอะไรอยู่ที่ไหน ซึ่งเขาก็ไม่ได้พูดอะไรผิดก็ไม่รู้จริงนี่นา และก่อนที่มันจะพูดอะไรต่อก็ยื่นโทรศัพท์มาตรงหน้าเขา ทำเอาเพื่อนรักถึงกับนิ่งเงียบรู้สึกแปลกประหลาดภายในอก
ถูกใจโดย Flow.me และ คนอื่น ๆ อีก 2,540 คน
Lemon : เพื่อนอลิสไข้สูง 40.2 องศา หมอบอกไม่ช็อกก็บุญแล้ว นอนพักยาว ๆ เลยนะมึง @Alice_D
Gold.Club @Alice_D คนสวยเป็นอะไรคะ
Cherry : อลิสเป็นอะไรนอนโรงพยาบาลทำไม
Jobby : อร๊าย! ชะนีอยู่โรงพยาบาลไหนเดี๋ยวกูไปหา
Lemon @jobby มึงมานอนเฝ้ามันเป็นเพื่อนกูหน่อย อยู่ที่โรงพยาบาล NRU
"...."