เมียซุปตาร์

เมียซุปตาร์ | 4

“เลิกกันไปไม่ถึงสองวัน มีใหม่แล้วหรอบัว” เสียงของใครสักคนดังขึ้นจากข้างหลังพร้อมกับชื่อคนที่ถูกพูดถึงคือคนข้างๆผม นั่นทำให้ผมกับคุณบัวหันหลังไปมองทันทีผู้ชายรูปร่างสูงโปร่งขนาดตัวไม่ต่างจากตัวผมเท่าไหร่เขากำลังยืนมองเราสองคนอยู่

“พี่กล้า” คุณบัวเอ่ยปากเรียกชื่อคนตรงหน้า จากที่ผมประมวลคำพูดก่อนหน้านี้ของผู้ชายคนนี้ก็คงไม่พ้นแฟนเก่าที่พึ่งเลิกกันไปหมาดๆในเวลาไม่ถึงสองวัน

“คนใหม่ของบัวรู้รึเปล่า ว่าวันๆไม่ทำอะไรเลยนะเอาแต่ดูผู้ชายในโทรศัพท์ ระวังนะครับคุณระวังคนของคุณจะไม่มีเวลาให้” คิ้วผมกระตุกทันทีกับการที่ผู้ชายคนนี้มาพูดแบบนี้

“เราไปกันเถอะคุณเพชร อย่าสนใจเขาเลย” คุณบัวพูดขึ้นต่อทันทีก่อนจะจับมือผมทำท่าจะพาเดินเลี่ยงไปอีกทาง

แต่สำหรับผม ผมไม่คิดแบบนั้น

“คุณไม่มีสิทธิ์มาว่าคุณบัวแบบนี้นะครับ” ผมพูดขึ้นทันทีพร้อมกับจับมือคุณบัวไว้แน่น

คงรู้สึกแย่ไม่น้อยที่คำพูดแย่ๆเหล่านี้ออกมาจากปากคนเป็นแฟนเก่า

“ทำไมผมจะไม่มีสิทธิ์ อันนี้ผมหวังดีกับคุณนะครับ ระวังเถอะ” ไอ้ผู้ชายที่ชื่อกล้าพูดขึ้นต่อ

“เก็บความหวังดีของคุณไว้มันไม่จำเป็นสำหรับผมสักนิด” ผมตอบกลับไปทันที

“หึ…เลิกกันไปแค่สองวันมีผู้ชายปกป้องขนาดนี้เชียวหรอบัว” มันเอ่ยปากถามคุณบัวต่อ

“มันไม่เกี่ยวกับพี่กล้าเราเลิกกันแล้วก็ต่างคนต่างอยู่สิพี่กล้าจะมาระรานบัวทำไมในเมื่อพี่กล้าเป็นคนขอบัวเลิก” คุณบัวตอบกลับอีกครั้ง

“หรือว่ามีความสัมพันธ์กันก่อนที่เราจะเลิกกัน เกิดเป็นบัวนี่ดีเนอะสนใจทั้งผู้ชายในโทรศัพท์และผู้ชายข้างๆตัว” คำพูดของไอ้เวรนี่ทำผมหัวร้อนขึ้นเสียดื้อๆ ตอนแรกมันแค่ใช้คำพูดแย่ๆ

แต่ตอนนี้คำพูดมันกลับดูถูก ผมจึงไม่รีรอที่จะตัดสินใจสวนหมัดใส่หน้ามันทันที

ตุบบบ !

เพียงหมัดเดียวเท่านั้นแหละ ไอ้เวรนี่มันก็ล้มลงไปกองกับพื้น

“คุณเพชร !” คุณบัวเรียกชื่อผมด้วยอาการตกใจทันทีเมื่อเห็นการกระทำอันอุกอาจของผม

“ผมทนฟังให้มันพูดจาดูถูกคุณไม่ได้หรอกนะ” ผมตอบกลับทันทีก่อนจะสบัดข้อมือเบาๆ ให้เลือดชั่วๆของมันที่ติดอยู่ที่มือผมหลุดออกไป

“บัวจะถามว่าเจ็บรึเปล่า” คุณบัวพูดขึ้นต่อพร้อมกับจับมือผมขึ้นมาดู ส่วนมืออีกข้างก็ล้วงในกระเป๋าสะพายตัวเองหยิบทิชชู่ขึ้นมาเช็ดเลือดชั่วๆของไอ้ตัวที่นอนกับพื้นให้ผม

“บัวควรถามพี่มากกว่าพี่เป็นคนโดนต่อย ทำไมถึงยังเป็นห่วงมัน” เดี๋ยวนะ ผมว่าไอ้เวรนี่มันกำลังสมองกลับ

“พี่กล้ามาว่าบัวก่อนจะให้บัวเป็นห่วงพี่กล้าทำไม” คุณบัวตอบกลับทันที ในความรู้สึกผมตอนนี้เธอดูไม่ค่อยสนใจผู้ชายคนนี้มากนัก

“แต่ทุกอย่างที่พี่พูดมันจริง” ไอ้กล้าพูดขึ้นต่อทันที มันก็ไม่มีท่าทีจะยอมแพ้

“จริงแค่ที่บัวติดผู้ชายในโทรศัพท์แต่สำหรับคุณเพชรไม่ใช่” ติดผู้ชายในโทรศัพท์ คือยังไง

“เหอะ คิดว่าพี่จะเชื่อรึไง”

“คุณจะเชื่อหรือไม่เชื่อมันก็เรื่องของคุณความจริงคุณไม่ควรมายุ่งกับคุณบัวด้วยซ้ำคุณเลิกกันแล้วทำไมยังมาระราน” ผมพูดขึ้นอีกครั้งก่อนทำท่าจะเดินเข้าไปหามันอีกรอบ ส่วนมันที่เห็นแบบนั้นก็ขยับถอยหลังหนีทันที

“พี่ไม่ปล่อยบัวไปแน่ ฝากไว้ก่อนเถอะ” มันพูดจบก็รีบวิ่งออกไปทำให้ตรงนี้เหลือเพียงผมกับคุณบัวและผู้คนรอบๆที่กำลังยืนมองเหตุการณ์

“ขอโทษคุณเพชรด้วยนะคะสำหรับเหตุการณ์เมื่อกี้” คุณบัวพูดขึ้นด้วยสีหน้ารู้สึกผิดทันที

“มันไม่ใช่ความผิดคุณ” ใช่ ถ้าคนจะผิดก็คงเป็นไอ้กล้าอะไรนั่นที่เอาแต่มาระราน

“ก็คงเป็นบัวด้วยส่วนนึง ขอโทษที่เขาเสียมารยาทกับคุณเพชรนะคะ” คุณบัวพูดขึ้นต่ออีกครั้ง

“ไม่เป็นไรครับคุณไม่ได้เป็นอย่างที่เขาว่าก็อย่าไปกลัว” ผมพูดขึ้นต่ออีกครั้ง

เรื่องของผมกับคุณบัวก่อนหน้านี้เราเพียงแค่สบตากันที่คลับโชคดีที่ตอนนั้นผมไม่ได้มุ่งหวังจะเข้าไปสานสัมพันธ์เพราะเธอพึ่งเลิกกับแฟนมาแต่สองวัน

“บัวเป็นอย่างที่เขาพูดค่ะ ที่เขาพูดมันจริง” ผมยิ่ง งง กว่าเดิมทันทีเมื่อคุณบัวพูดจบ

“คือผมค่อนข้าง งง นิดหน่อยกับคำพูดที่เขาว่าคุณ” ผมพูดขึ้นทันทีมีความรู้สึก งง มากเลยแหละเลยนิดตามที่ปากพูดหรอก

“ฮ่าๆ ที่พี่กล้าเขาพูดว่าบัวติดผู้ชายในโทรศัพท์มันคือความจริงค่ะ” เธอตอบลับมาอีกครั้ง แต่ยิ่งเธอพูดถึงเรื่องนี้เธอกลับยิ้มแย้มและดูสดใส

“ติดผู้ชายในโทรศัพท์ คือยังไงหรอครับ” ผมถามขึ้นต่อตอนนี้ความอยากรู้มันมีเกินมากกว่าอะไรทั้งนั้นเพราะดูท่าแล้วคุณบัวเขาก็เหมือนจะตั้งใจเล่าให้ฟังอีกด้วย

“ก็ตามที่เขาพูดบัวติดผู้ชายในโทรศัพท์ บัวชอบดูดารานักร้องจนเป็นอย่างที่เขาเรียกว่าติ่ง คุณเพชรคงจะไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้หรอกมั้งคะ” เป็นติ่ง ดารา นักร้อง อ่าให้ตายดูไม่ค่อยออกเลยนะว่าคุณบัวจะมีมุมแบบนี้ แต่เรื่องแบบนี้ผมรู้สุดๆเลยแหละเพราะผมก็คนในวงการคนนึงเหมือนกัน

“ผมก็เคยได้ยินบ้างแต่เข้าใจในความชอบนะครับถ้าคุณชอบยังไงมันก็ไม่ผิด ผิดที่เขาไม่เข้าใจคุณมากกว่า” ผมตอบกลับอีกครั้ง

อาจจะเป็นเพราะผมยืนอยู่ในวงการนี้ด้วยเลยเข้าใจในเรื่องแบบนี้ผิดกับอีกคนที่เขาอาจจะไม่ได้ชื่นชอบและไม่เข้าใจ

“คุณเพชรนี่ดีจังถ้าพี่กล้าเขาเข้าใจบัวเหมือนคุณก็คงดี” น้ำเสียงน้อยเนื้อต่ำใจดังขึ้นทันที

“อย่าเศร้าไปเลยครับ ผมว่ามีหลายคนเลยที่เขาเข้าใจคุณในเรื่องแบบนี้”

“บัวว่าอย่างน้อยมีคุณเพชรเข้าใจบัวคนนึงก็ดีแล้วค่ะ”

❤️

ก็หยุมหัวอิกล้าไปอีกสักรอบสิคะ

ส่วนอิฉันก็ไม่ให้คุณหน้ากากเพชรสีบลูรู้ง่ายๆหรอกนะ