“จีนัสเป็นอะไรลูก...ทำไมหน้าตาแดงมอมแมมแบบนั้น ร้องไห้มาเหรอ” ชนชาติที่เดินเข้าหาบุตรสาวด้วยเห็นความผิดปกติเมื่อกันต์ศิตางค์มีท่าทีลนลานคล้ายหนีอะไรบางอย่าง
“เปล่า...เปล่าค่ะคุณพ่อหนูร้อนค่ะเลยเอาน้ำลูบหน้า คงเช็ดแรงไปหน่อยหน้าเลยแดง”
“อ๋อ...อืม...แล้วนี่เห็นตาธีร์ไหม สงสัยเข้ามาตามพ่อแล้วหาไม่เจอเขาเอายาความดันมาให้”
“...” หญิงสาวไม่ตอบแต่ทำหน้าผันหน้าไปยังบริเวณที่ชายหนุ่มผู้ถูกถามถึงยืนอยู่ แล้วลอบกลืนน้ำลายอย่าเจ็บแค้น
ชนชาติพยักหน้ารับรู้แต่ยังงงๆ ในท่าทีของบุตรสาว คนเป็นพ่อไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่ากันต์ศิตางค์ไม่ค่อยอยากพบเจอกับศิลาภินนักจึงแสดงอาการไม่พอใจออกมา ใครเล่าจะคิดเดาได้ไกลถึงเรื่องไม่ดีไม่งามที่เกิดขึ้น
“หนูไปก่อนนะคะ เมื่อกี้ไม่หิวแต่ตอนนี้เริ่มหิวขึ้นมาแล้วจะไปหาอะไรกินหน่อยค่ะ”
“อืมเอาสิ...ปิ่นโตที่แม่เขาจัดมา
