ตอนที่ 12

978 คำ

“ไม่  ฉัน...” ดอนเข้าใจ เขายิ้มเอ็นดูออกมานิดหนึ่ง “ไม่น่าอายหรอกน่า ไหนๆเราก็เป็นของกันและกันแล้ว จะให้ผมทำ หรือคุณวิเป็นฝ่ายขย่มก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่หรอก มาสิทูนหัวของไอ้ดอน มาขย่มดอนน้อยให้สมใจ ไอ้ดอนยอมแล้วทุกอย่าง” วิรามรเอียงคอ หรี่ตามอง พบว่าแววตาของคนขับรถหนุ่มในยามนี้ คือแววตาของผู้แพ้ที่ยอมสงบราบคาบให้หล่อนเป็นผู้นำอย่างไม่โต้แย้ง ความเคยตัวในนิสัยชอบบงการคนอื่น ทำให้วิรามรอยากลอง นี้จะเป็นครั้งแรกที่หล่อนได้ควบคุมเกมรักด้วยตัวเอง มีร่างกำยำทอดยาวอยู่ใต้ร่างหล่อน โดยที่หล่อนจะทำอย่างไรก็ได้ เพื่อความสะใจ สาสมใจ ร่างอวบอิ่มยันกายลุกขึ้น ชั่งใจอยู่สักห้าวินาที ก็เคลื่อนตัวขึ้นค่อมร่างบึกบึน ดอนสบตาคมโตด้วยแววตาเร่าร้อนแทบจะแผดเผานวลเนื้อขาวผ่อง ทำเอาวิรามรใจสั่นรั่ว อกอวบนวลเป็นยองใยประดับกลางเนินด้วยยอดตูมสีกุหลาบ ขยับไหวยามเจ้าตัวเคลื่อนร่าง เป็นภาพที่ยวนยั่วอารมณ์กำหนัดย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม