ตอนที่ 7 / 1 ทวงคืน

1364 คำ

วรดามีรูปร่างเพรียวบางสมส่วนกำลังดี พอสวมเสื้อเชิ้ตของเขา เธอดูตัวเล็กลงไปอีก เนื่องจากเสื้อเชิ้ตของเขาขนาดไซซ์สำหรับบุรุษ ยามนี้ดวงหน้าเรียวเล็กไร้เครื่องสำอาง ขาวสะอาดหมดจด ราวกับผิวเด็ก ลูกคุณหนูอย่างหล่อนถูกดูแลประคบ ประหงม มาดีตั้งแต่เด็กแบบนั้นก็ไม่แปลกที่เธอจะมีผิวดีขนาดนี้ ชรันเผลอไล่สายตาลงต่ำกว่าลำคอขาวผ่องก่อนจะขมวดคิ้วมุ่นเมื่อเห็นบางอย่างชูชันเด่นชัด ทำเอาเขาต้องรีบถอนสายตากลับไม่กล้ามองเลยต่ำกว่านั้นอีกแล้ว เข้าใจว่าเธอไม่มีซับในเปลี่ยน แต่เธอน่าจะใส่เสื้อสีอื่นไม่ใช่สีขาวพาให้เห็นอะไรถึงข้างในอย่างนี้ วรดาเองก็รีบพาตัวเองไปนั่งหน้ากระจก คว้าไดร์ขึ้นมาเป่าผม หากสายตาสบประสานกับดวงตาคู่คมผ่านกระจกอย่างไม่ตั้งใจ เธอรีบถอนสายตาโดยพลัน หัวใจเต้นแรงหนัก ก่อนจะค่อยๆ ผ่อนลมหายใจเมื่อคนที่นั่งอยู่โซฟาเมื่อครู่ ย้ายตัวเองเข้าไปในห้องน้ำ เธอจัดการเป่าผมจนแห้ง จึงพาตัวเองขึ้นบนเตียง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม