“หนูไม่เย็นแล้วค่ะ มีใครรู้ไหมว่าหนูแพ้ท้องหนักจนทำงานไม่ได้ พ่อแม่ก็ไม่รู้ว่าจะบอกท่านยังไง พ่อของลูกก็ไม่รับหนีไปกกผู้หญิงคนใหม่ ชีวิตหนูมีอะไรเหลือ! หนูอยากมีชีวิตที่ดีแต่ตอนนี้มันพังเพราะเขา! พังเพราะผู้ชายที่หนูเห็นเขาเมาแทบไม่ได้สติก็เป็นห่วงเข้าไปดูแลจนตัวเองโดนล่วงเกิน! หนูเป็นฝ่ายเสียหายแต่ไม่เคยขออะไรเลยนอกจากโอกาส เขารับปากว่าจะให้แล้วเขาให้ไหมล่ะนอกจากทิ้งให้หนูเจ็บอยู่คนเดียวแล้วมาเสวยสุขกับผู้หญิงอีกคน! หนูมาวันนี้ก็แค่มาเรียกร้องสิทธิ์ที่ผู้หญิงคนหนึ่งควรได้จากคนเป็นผัว หนูเป็นเมียของเขาหนูก็แค่อยากได้ผัวหนูคืน อยากได้พ่อของลูกหนูคืนแล้วหนูผิดอะไร!”
“...แม่ง น่ารำคาญว่ะ”
“พี่ขุนคะ ใจเย็น ๆ” ฉันบอกคนข้างตัวเบา ๆ เพราะอีกร่างของเขากำลังจะมา รีบกระตุกแขนเขาแล้วจับเอาไว้แน่นด้วยความกลัว
เมื่อกี้พี่ขุนสบถออกมาเบา ๆ แล้วทำท่าจะเดินเข้าไปหาพี่เดียร์ที่ยืนระบายคำพูดออกมาด้วยน้ำตา
