“อืม~ เดี๋ยวก็หายเจ็บ แล้วช้องจะเสียว ช้องจะเสียวจนร้องหาแต่พี่เชื่อพี่นะคะ” “คุณขุนหื่น~ อ๊ะ! เบา ๆ ค่ะ” “พี่หื่นได้มากกว่านี้อีก รับให้ไหวก็แล้วกันเมียจ๋า~” “อื้อ~” รู้ว่าหื่นแต่ไม่เห็นต้องบอกแล้วเรียกฉันแบบนี้เลย จะให้ทรมานทั้งร่างกายแล้วก็หัวใจไปถึงไหน “อืม~ เสียวบ้างไหม้อง หรือว่าเจ็บเหมือนเดิม” เขาโน้มลงมาหา เอามือลูบผมฉันเบา ๆ แล้วก็ซิบถามด้วยเสียงที่ทั้งอ่อนโยนและเร่าร้อน “จะ เจ็บค่ะ” “พี่รู้~ พี่รู้เพราะพี่ก็เจ็บ” เขาพูดจบก็จูบฉันอีกครั้ง ครั้งนี้เป็นจูบที่อ่อนโยนฉันเองก็เริ่มลูบไล้ร่างกายเขาอีกครั้งเช่นกัน เจ็บมากแต่ไหน ๆ ก็มาถึงขั้นนี้แล้ว บางทีฉันควรจสร้างความสุขความประทับใจให้ความรักของเรารึเปล่า ...ความรัก ...ความรักของเรางั้นเหรอช้องนาง “อือ~” เสียงเขาครางแผ่วเบาออกมาให้ได้ยินทำให้ฉันกอดเขาแน่น กอดแน่นไม่ใช่เพราะเสียวแต่รู้สึกโหยหา ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนแต่ตอนนี