บทนำ

352 คำ
ขณะที่เขาก้าวเดินเข้ามาใกล้ ๆ เธอนั้น สายตาคมปราบของเขาก็เหลือบไปเห็นดอกไม้สีเหลืองที่อยู่ในมือของเธอ นั่นทำให้ ริมฝีปากบางเฉียบของเขาต้องยก ยิ้ม ขณะที่เดินมาถึงร่างสวย จอมขวัญเองก็กำลังรีบก้าวเท้าเพื่อจะออกไปพบพี่ชายที่รออยู่ด้านนอก จู่ ๆ ร่างบางก็ต้องหมุนตามแรงดึงของวงแขนแกร่งของใครบางคน จอมขวัญเงยหน้ามอง ว่าใครกันที่ทำแบบนี้ เมื่อหันมามองเธอต้องแหงนคอตั้งกับความสูงของคนตรงหน้า นี่มันเสาไฟฟาหรือไง สูงชะมัด จอมขวัญได้แต่นึกในใจ ก่อนจะเปลี่ยนสายตาเป็นเข้มดุเมื่อตอนนี้วงแขนแกร่งกำลังบังคับดึงร่างเล็กของเธอให้เดินตามเขาไป แต่จะไปไหนละ “นี่ คุณ คุณเป็นใคร แล้วคุณจะพาฉันไปไหน ปล่อยสิปล่อย “จอมขวัญเอ่ยโวยวายเมื่อเห็นว่าเขากำลังจะพาเธอเดินไปอีกทาง “โวยวายทำไมสาวน้อย ฉันคือคนที่เธอจะต้องดูแลคืนนี้ไง คนสวย “ รอยด์หันมาเอ่ยเสียงทุ้ม และตอนนี้เขาแทบจะอดใจไม่ไหวแล้ว ยิ่งอยู่ใกล้และได้สัมผัส ร่างนุ่มนิ่ม ความต้องการของเขายิ่งพุ่งทะยาน “จะบ้าเหรอ คุณเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่าฉันไม่ใช่นะ ปล่อยสิ คุณ ปล่อย ไม่อย่างนั้นฉันจะร้องให้คนช่วยแล้วนะ ปล่อยสิ “ จอมขวัญพยายามที่ดิ้นให้หลุดจากวงแขนแกร่ง เพราะตอนนี้เขาพาเธอเดินมาใกล้จะถึงประตูที่เป็นห้องพักของจอร์นอยู่ตรงหน้าแล้ว “คุณ ปล่อยนะ ปล่อย สิ ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย ช่วย.......”เสียงที่กำลังจะเปล่งออกมา ถูกดูดกลืนหายเข้าไปในลำคอ ของอีกฝ่ายเมื่อเขา ก้มปิดริมฝีปากอวบอิ่มของเธอซะแล้วริมฝีปากบางเฉียบกดจูบริมฝีปากอวบอิ่มของเธออย่างเร่าร้อน ตามความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอเวลานี้ “ อื้อ อ่อยอะ อื้อ “
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม