หายไปจริง ๆ ใช่ไหม
☆☆>>>>>♡
>>>>> หอพัก SST
คนคันหรูขับฝ่าการจราจรที่ติดขัดของเมืองกรุง เข้ามาจอดที่หน้าหอพักผม เรียบร้อยแล้วครับ
“ขอบคุณนะครับพี่ภพที่อุตส่าห์มาส่งเฟรนด์ ที่จริงเฟรนด์กลับเองก็ได้นะครับ ไม่เห็นต้องลำบากเลย”ผมไม่ลืมที่จะกล่าวขอบคุณพี่ภพ ก่อนจะลงจากรถ
“พูดอะไรแบบนั้นครับคุณเฟรนด์ เป็นคำสั่งนาย ผมต้องทำตามอยู่แล้ว ถึงนายไม่สั่งผมก็ไม่มีทางให้คุณเฟรนด์กลับเองอยู่แล้วครับ” พี่ภพพูดแล้วทำให้คนฟังอย่างผมรู้สึกดีขึ้นมาบ้างครับ หลังจากที่โดนทิ้งมาอย่างไม่ใยดี
“ขอบคุณพี่ภพอีกครั้งนะครับที่ช่วยดูแลและเป็นเพื่อนเที่ยวกับเฟรนด์ตอนอยู่ตราด”
“ยินดีครับ”พี่ภพตอบออกมาพร้อมกับยิ้มให้ผมอย่างคนคุ้นเคยเหมือนเดิม รอยยิ้มยังเหมือนเดิมครับ ดูอบอุ่นและเป็นมิตรเหมือนเดิม
“พี่ภพครับ นี่บัตรเครดิตของพี่ภากรครับ เฟรนด์ลืมคืนให้”ผมยื่นบัตรเครดิตที่พี่ภากรเคยให้ไว้ท
