07
1365 คำ
“ฮื่อ อู้ว อ๊ะๆๆๆๆ”
ฉันครางเหมือนกำลังจะขาดใจ เมื่อผัวรักช่ำชองเชี่ยวชาญ แม้ไม่ได้เจอหน้าทำเรื่องในมุ้งกันทุกคืนค่ำ แต่กลับจับ แตะ ลูบไล้ กระชับเนื้อตัวฉันอย่างเหมาะเหม็งไปทุกส่วนสัด
“คุณพี่คะ !”
“อย่าห้ามพี่”
ในขณะที่ลิ้นสากของคุณพี่เลื่อนไล้ลงมาจากลิ้นปี่ ลากลงมาจนถึงรอยบุ๋มกลางร่าง ตัวฉันที่แอ่นสะท้านแล้วสะท้านอีก ก็รู้แน่ชัดว่าต่อไปนั้น คุณพี่จะทำสิ่งใด
“ข้าวปลาไม่ยอมกิน จึงได้ผ่ายผอมเยี่ยงนี้”
เนื้อตัวของแม่สร้อยช่างอัศจรรย์ยิ่งนัก ที่บอกว่าผอม มิใช่ผอมแห้ง แต่มันแบนราบน่ามอง พอรับกับเอวคอดสวย ขึ้นไปมีนมต้มตู้มใหญ่ จึงช่างลงตัวยิ่ง
“ไม่รับแค่สำรับเช้า น้องถึงกับผ่ายผอมเชียวเหรอคะ”
ฉันแอ่นเกร็งช่วงล่างและยกตัวเองขึ้น เพื่อให้ถนัดต่อการที่คุณพี่จะดึงโจงออกไป
“ฟูสวย”
“ยะ อย่ามองนานสิเจ้าคะ”
ช่วงนี้ห่างหายจากการรับใช้ ปรนเปรอสวาทแก่ผัว ฉันเองก็เหนื่อยหน่ายกับการดูแลตัวเอง ในขณะที่งานของนายหญิงของเรือนนั้นล้นมือ จึงทำให้ไม่ได้เล็มขนสาวให้เป็นทรงเรียบร้อย ไม่ดูเกะกะตาคนมอง และสะดวกต่อการหลับนอนกับผัว
“ทำไมล่ะ เส้นขนของน้องทั้งสวย ลื่นมือมิหยาบกระด้างเยี่ยงนี้ พี่ชอบ”
“อ๊ะ !”
ฉันเสียววาบจนขนลุกซู่ เมื่อคุณพี่จัดการคีบเส้นขนนั้นแล้วดึง เนื้อหนังจุดสงวนยู่ขึ้นตามแรงนั้น ทั้งเสียวทั้งคันอย่างที่สุด เมื่อนิ้วที่คีบละไป ก็กลายเป็นว่าคุณพี่ละเลงทั้งมือถูไถผืนนาน้อยๆ เป็นการปลอบประโลม กับยั่วเย้าให้ฉันดิ้นพราดๆ
“คุณพี่ขา ปรานีน้อง ฮื่ออออออ”
สองกลีบถูกผลิแยกด้วยนิ้ว ยามความสากนั้นถูไถเนื้อในอ่อนบาง แม้จะตึงและแสบอยู่บ้างแต่ก็สร้างความเสียวได้เป็นอย่างดี
ฉันทั้งดิ้น ทั้งร้องเหมือนจะขาดใจตาย ไหนจะกลัวคนข้างนอกผ่านมาได้ยินอีก แน่นอนว่าการขึ้นเตียงกับผัวอย่างคุณหลวงอัฐ บดินทรเดชา ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับคนในเรือนนี้ และต่อให้คุณพี่อยากจับเมียคนไหนเข้าห้องแล้วร่วมเสพสังวาสกันกลางวันแสกๆ ก็มีให้เห็นบ้างเป็นบางหน
... แต่นั่น ก็แทบไม่เคยเกิดขึ้นกับเมียเอก ลูกผู้ดีมีตระกูล แม่นายผู้แสนเรียบร้อย ถือกฎระเบียบและไม่เคยทำเรื่องเสื่อมเสียอย่างฉัน
“เนื้อในนี้ยิ่งแดงน่ากลืนกินยิ่งนัก เหมือนสัตว์ในมหาสมุทรที่กินสดๆ ได้ หวานนุ่มลิ้น อย่างตอนที่พี่ติดตามท่านเจ้าคุณไปเยือนบ้านเมืองอื่น”
ยิ่งพรรณนา น้ำลายเขาก็ยิ่งสอ ทั้งสีที่ตาเห็น ความนุ่มอุ่น หยาดเยิ้มน้อยๆ ไปด้วยน้ำทิพย์หนืดเหนียวที่มือแหวกอยู่ ผสมปนเปกับกลิ่นสาวตีขึ้นจมูก เขายิ่งอดใจไว้แทบไม่ไหว
“ดูคุณพี่เถอะ คนอะไร เอาของน้องไปเปรียบกับสัตว์ในเวิ้งน้ำเค็ม”
แล้วสัตว์น้ำเค็มแสนสดของฉันก็ถูกชิมรสในตอนนั้นเอง ลิ้นสากที่แลบเลียไปทีละกลีบสาว สลับกันอย่างมิให้น้อยหน้า ทุกครั้งที่ข้ามผ่านไปอีกฝั่ง ต้องแวะหยอกล้อ ตวัดเลียจะงอยกลางความเป็นหญิงนั้น กระดกลิ้นขึ้นลง ลากไล้ เกร็งแหย่มิได้พัก
แพร็บๆ เจ๊าะ... แจ๊ะ
เสียงดังหยาบโลนยิ่งสร้างอารมณ์กระสัน บั้นเอวของฉันลอยตัวเหนือฟูกอย่างกับถูกโยงด้วยเชือก แทบจำไม่ได้แล้วว่าเสียวสุดชีวิตขนาดนี้ครั้งล่าสุดนั้นตอนไหน
“หอยฝานี้ช่างหวาน”
ความหวานหยาดเยิ้มเป็นเมือกใส ถูกเขาดื่มดูดไม่รู้เบื่อ ไม่ว่าส่วนไหนบนตัวของแม่สร้อยสุดาก็ช่างน่าประหลาดใจ เขามิรู้หรอกว่าชายอื่นมีลิ้นและปากที่ช่ำชอง เชี่ยวชาญแค่ไหน แต่แสนมั่นใจว่าตัวเองเลียเก่งไม่แพ้ใคร จังหวะการดูด กลืนลงคอไป ประสานกันอย่างดี แต่ก็ยังต้องพ่ายแพ้ต่อน้ำทิพย์ชโลมกายของเมีย ที่ไม่ว่าจะดูดไซ้ ตวัดเข้าปากเร็วแค่ไหน ก็ยังมีออกมามิรู้จบ
“อื้ออออ พะ พอ อ๊า พอแล้วค่ะคุณพี่ น้องแสบเหลือเกิน”
เพราะส่วนสงวนนั้นอ่อนบางที่สุด การถูกดูดเลีย แหย่แยง ซ้ำไปซ้ำมาจากความสากและอุ่น ต่อให้ไม่ใช่สาวอ่อนวัย ผู้ไร้ประสบกาม ก็ย่อมต้องมีบอบช้ำกันบ้าง
“ยิ่งเลีย ของน้องยิ่งแดง น่ามอง พี่ขอรับรองว่าจะมิทำเจ้าจนถึงถลอก”
ไอ้แสบก็แสบ เสียวก็มาก แม้ความอายจะถูกโยนทิ้งลงกระบุงไปแล้ว แต่ถ้อยคำออดอ้อน สัญญาว่าจะถนอมฉันจนถึงที่สุดของคุณพี่นั้น ก็ทำให้ฉันยินยอมพร้อมใจ นอนแบ ถ่างอ้า
“อึก !”
ฉันกระตุกแล้ว กระตุกอีก ในหัวสว่างโล่ง และไม่รู้ว่าผัวที่แทบไม่เคยว่างเว้นการเสพสังวาส ถึงไม่ใช่กับฉัน ก็กับบรรดาเมียทั้งหลาย บ่าวไพร่สาวๆ ก็แวะเวียนขึ้นมาปรนนิบัติมิได้ขาด ทั้งเป็นที่เป็นทาง และในที่ลับแต่ละแห่งที่ฉันรู้บ้าง ยังมิรู้บ้าง ทำไมถึงได้ดูหื่นกระหาย คล้ายตายอดตายอยากมานานได้ขนาดนี้
“อื้อ... สร้อยกำลังจะตายแล้ว อื้อ”
ใช่ว่าอยากตามติด สอดรู้สอดเห็นเรื่องของผัวไปซะหมด แต่หน้าที่เมียเอกยังค้ำคอ ฉันต้องรู้ทุกสิ่งที่เกี่ยวกับคุณหลวงอัฐ ทั้งเพื่อความปลอดภัย และหากมีเหตุด่วนอันใด ก็ยังคงต้องเป็นฉันที่ตามคุณพี่เจอ
“อ๊ะๆๆๆๆ เดี๋ยวค่ะ เดี๋ยวก่อน สร้อยไม่ไหว...”
ฉันกระตุกเกร็ง เนื้อตัวยังมิผ่อนคลาย สองเท้าจิกเหยียด ผมเผ้ายุ่งเหยิงจากการเสือกไสตัวเองหนีการกระทำของคุณพี่ ก็ยังมิมีทีท่าว่าผัวจะเห็นใจ
“กรี๊ดดดดด อ๊า ฉี่จะแตกแล้ว แตกแล้วเจ้าค่ะ” กรีดร้องเอื้อนเอ่ย ทั้งๆ ที่รู้ดีว่าสิ่งที่ทะลักทลายออกมาจากตัวนั้น หาใช่ฉี่ไม่
“หอม หวาน”
คุณพี่พร่ำพูดอยู่ไม่กี่อย่าง ที่สำคัญคือเอ่ยชิดอยู่กับความสาวของฉัน เหมือนฉันที่เป็นเจ้าของเรือนร่างนี้ไม่มีตัวตนแล้ว สิ่งที่คุณพี่รักและโปรดปราน ต้องการที่สุดคือสิ่งที่อยู่กลางร่างของฉัน
ฉันดิ้นรนกระสับกระส่าย เมื่อรับรู้ได้ว่าคุณพี่ยังไม่เต็มอิ่มง่ายๆ นิ้วหยาบใหญ่ กระดูกข้อนิ้วแข็งปั๊ก นิ้วแล้วนิ้วเล่าเลื่อนผ่าน เคลื่อนเข้าออกรูสวาทสาวแบบนับครั้งมิได้ จากที่ตึงคับก็ลื่นปรื๊ดๆ
ปึก ! ปึก ! ปั๊ก ! ปั๊ก...
แต่ต่อให้ช่องทางนั้นลื่นไหล เข้าออกคล่องตัวเพียงไร การถูกกระแทกซ้ำๆ ด้วยแรงข้อมืออันมหาศาล ก็ทำทั้งตัวของฉันโยกคลอนจนเวียนหัว ร่องหลืบความเป็นหญิงปริตึง แสบสัน ระบมจนรู้สึกได้เลย
“พี่ขอแรงๆ อีกครู่เดียว”
“ที่ทำอยู่ ยะ ยัง อ๊า อื้อ โอ๊ย !! ยังไม่แรงพออีกหรือคะ”
แทบไม่ต้องบรรยาย ว่าสิ่งที่ฉันกำลังรองรับอยู่รุนแรงแค่ไหน ความรัวเร็วของข้อมือชายผู้แข็งแกร่ง กำยำไปทั้งตัว ที่กำลังกะซวกแทงเข้าใส่นั้น ทำเอาฉันจะพูด ยังพูดแทบไม่เป็นคำเลย
“ก็ร่องน้องดูดนิ้วพี่... ดูดทั้งสี่นิ้วเลย”
มิน่า ! ฉันถึงได้รู้สึกว่าคราวนี้ตึงปริเป็นอย่างมาก ก็คุณพี่เล่นยัดเข้าไปทั้งสี่นิ้ว ! สี่นิ้วเลย ! นี่ถ้าหากไม่ต้องเก็บนิ้วหัวแม่มือไว้ขยี้บี้ติ่งสาว ฉันเชื่อเหลือใจว่าผัวก็คงยัดเข้าไปทั้งมือนั่นแหละ
“อ๊ะๆ”
“นินทาพี่อยู่ในใจรึ”
“ปะ เปล่าค่ะ เปล่า” เพราะกลัวคุณพี่จะขัดเคือง ฉันจึงรีบปรับสีหน้าท่าทางว่าไม่มีอะไรในกอไผ่จริงๆ นานครั้งยิ่งนักที่คุณพี่จะมาอยู่กับฉัน ฉันจึงไม่อยากสูญเสียโอกาสสำคัญนี้ไป
- ผู้เขียน
