ฉันยกมือขึ้นเสยผมด้วยความหงุดหงิด หงุดหงิดที่ลืมว่าต้องถ่ายรูปรายงานคุณย่า ขณะเดียวกันที่หมอติณณ์ได้เดินเข้าไปในห้องนอนของฉันที่กลายเป็นห้องนอนของเขาแล้วตอนนี้
“เฮ้ออ...” ฉันถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อย วันนี้มันเหนื่อยล้าสำหรับฉันนะ มีเรื่องคิดให้ปวดหัว ทั้งเรื่องคุณย่า เรื่องแฟนปลอม ๆ รวมถึงเด็กน้อยคนนั้นอีก ฉันรู้สึกเป็นห่วงเขายังไงก็ไม่รู้ เป็นความรู้สึกส่วนตัวด้วยล่ะมั้งที่ฉันมักจะเป็นแบบนี้ยามเห็นเด็กโดนรังแกหรือเด็กที่กำลังมีปัญหา เอาเป็นว่าฉันให้เบอร์เด็กคนนั้นไปแล้วล่ะ แล้วก็หวังว่าเขาจะนึกถึงฉันยามโดนรังแกอีก
แต่ตอนนี้
ฉันจะทำยังไงถึงจะได้รูปของหมอติณณ์ เขาเล่นเดินหนีฉันแบบนี้อีก แต่ก่อนที่ฉันจะไปขอถ่ายรูปกับเขา ฉันว่า...ฉันควรไปอาบน้ำ
คิดได้ดังนั้นฉันก็ลุกขึ้นเพื่อเดินไปอาบน้ำที่ห้องน้ำทางด้านนอกห้องนอน มันมีไว้สำหรับแขกที่มาเยือน ดีที่ฉันมีเสื้อผ้าอยู่ในตู้หน้าห้องน้ำอยู่เย
