เจ้าบ่าวละสายตาแล้วรีบเรียกสติตนเอง ไม่อยากเชื่อว่าเขาจะเผลอไผลถึงเพียงนี้
“ผมไม่ได้อยากมองสักหน่อย แค่คิดว่าวันนี้คุณจะใส่ชุดแหวกเว้าให้เห็นถึงข้างในอย่างที่พูดหรือเปล่า”เขาหาถ้อยคำย้อนเพื่อแก้เก้อ
“ปากเหรอคุณ แขวะฉันอีกแล้วนะ ต่อให้คุณมองฉันยังไงแต่อย่างน้อยฉันก็รู้จักกาลเทสะมากพอก็แล้วกัน!”
ชายหนุ่มอ้าปากจะเถียงต่อ แต่แขกเริ่มทยอยเข้างานกันแล้ว เมริยาฉีกยิ้มกว้างเช่นเดียวกับเจ้าบ่าว เวลาผ่านไปเกือบสองชั่วโมงเจ้าสาวเริ่มก้มลงทุบขาตนเองเพื่อคลายความเมื่อย
“เป็นอะไรหรือเปล่า?”กันตธรเอ่ยถาม เห็นสีหน้าเธอแล้วรู้สึกห่วงขึ้นมา
“ก็เมื่อยน่ะสิ ถามได้”
“ทนหน่อยเดี๋ยวก็เสร็จแล้ว”เขากระซิบ
“ไม่รู้จะมาทำไมกันนักกันหนา บางคนฉันไม่รู้จักด้วยซ้ำ”
เธอกดบีบนวดพักใหญ่แล้วค่อยๆ ยืดตัว แต่ระหว่างนั้นร่างกายกับซวนเซ
“อุ้ย!”เจ้าสาวเกือบล้ม ดีที่ถูกประคองไว้เสียก่อน
“ระวังหน่อยสิ”เขาดุเสียงเบา
“มันเ
