กันตธรแทบลืมหายใจรสสัมผัสช่างหวานละมุน ยิ่งซึมซับเท่าไหร่ยิ่งต้องการ เหตุใดเมริยาจึงเรียกความต้องการของบุรุษเพศได้มากมาย ทั่งที่เคยตั้งใจว่าตนไม่มีวันแตะต้องผู้หญิงคนนี้ แต่สุดท้ายกลับสติแตกเสียก่อน ไม่อยากปล่อยรสชาติหวานล้ำเลยแต่จำต้องถอยห่างก่อนถลำลึกมากว่านี้ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมชายมากมายถึงหวังได้ครอบครองเธอ “คุณมันทุเรศ!”หญิงสาวตวาดเขาเสียงสั่น “ทุเรศตรงไหนคนแต่งงานกันจูบกันเป็นเรื่องธรรมดา ของเคยๆ ไม่ใช่หรือไงคุณจะหวงทำไมนักหนา”คนถูกตำหนิย้อนอย่างเจ็บแสบ คนถูกย้อนกัดฟัน คิดว่าเขาเป็นใครกัน ตัวเองดีเลิศแค่ไหนถึงกล้ามาดูถูกคนอื่น “ใช่ของมันเคย แต่ไอ้รสจูบห่วยๆ แบบคุณนี้ไม่เคยเจอสักที!” คำพูดนี้เล่นเอาคนฟังหน้าตึง ว่ารสจูบเขาห่วยอย่างนั้นหรือ ผู้ชายฆ่าได้หยามไม่ได้ ความจริงไม่เคยคิดจะทำอะไรทำนองนี้ แต่ดูเหมือนต้องสั่งสอนให้คนปากจัดรู้สำนึก “ในเมื่อคุณกล้าดูถูกผมขนาดนี้ ได้... ผมจะแ