ร่างสูงแทรกกายเข้าไปถอดเสื้อที่สวมอยู่ออกแต่หากเขาถอดเพียงแค่นี้มันคงจะไม่สมจริงพอ ผุดลุกหยิบเสื้อคลุมมาแล้วจัดการเสื้อผ้าตนเองจนหมดสิ้นแล้วนอนลง พรุ่งนี้อยากจะรู้นักว่าเธอจะทำยังไง หากต้องตื่นมาในสภาพมีเขานอนเคียงข้างโดยไม่ได้สวมใส่อะไรเลย
“ฝันดีนะเมริยา...”เขาเอ่ยเสียงเบากับใบหน้าเรียวสวยที่กำลังหลับพริ้มอย่างเป็นสุข
เช้าวันรุ่งร่างบางขยับกาย เปลือกตาค่อยๆ เผยอรับแสงแห่งอรุณ เธอสูดหายใจเข้าเต็มปอด ปรับสายตาให้ชินกับความสว่าง ก่อนชะงักนิ่งงันเมื่อดวงตากำลังมองเห็นแผงอกแกร่ง อยู่ใกล้แค่คืบกายสาวแข็งทื่อราวกับถูกสาป ปากอ้าค้างอยู่เช่นนั้นเวลาผ่านไปพักใหญ่กว่าจะได้สติ
“กรี๊ด!”เธอกรีดร้องออกมา พร้อมกับผุดลุกขึ้นด้วยความตกใจ
กันตธรสะดุ้งลุกขึ้นนั่งพร้อมยกมือปิดหูด้วยความตระหนก ดวงตาเรียวคมจ้องมองหญิงสาวกำลังกรีดร้องอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่ภาพตรงหน้าเล่นเอาเขาแทบหยุดหายใจเมื่อผ้าห่มผืนหนาร่นล
