คนตัวเล็กเลี่ยงออกมาจากวงสนทนา แล้วหยุดเท้าตรงส่วนหย่อมขนาดพอเหมาะ มีบ่อปลาคาร์ฟตกแต่งด้วยน้ำตกซึ่งน้ำไหลตลอดเวลา มีห้องสีเหลี่ยมผืนผ้าตั้งอยู่เหนือน้ำ เธอรู้สึกชอบมันหากได้นั่งทอดอารมณ์ตรงนี้คงดีไม่น้อย ลมหายใจหนักถูกระบายออกมา การตกลงเป็นไปอย่างรวดเร็วและรวบรัด ไม่สามารถปฏิเสธ เธอสงสัยเหตุใดเขาถึงไม่ยอมค้านทั้งที่สามารถทำได้
“เป็นไง สมใจเธอแล้วสิ!”เสียงเยาะกระด้างดังขึ้นด้านหลัง
ร่างบางชะงักหันมาเผชิญหน้ากับเจ้าของเสียง เห็นใบหน้าอีกฝ่ายฉาบด้วยความเย็นชา แววตาบ่งบอกถึงความไม่พอใจ สุดท้ายยังคงเห็นว่าเธออยากได้ใคร่ดีในตัวเขาอยู่ดี
“สมใจยังไงมิทราบ ฉันไม่ได้พิศวาสอยากจะแต่งกับคุณหรอกนะ!”หญิงสาวย้อน
กันตธรขยับเท้าประชิดกายอีกฝ่าย เธอผงะถอยหลังด้วยความตกใจ เมื่อสองสายตาผสานเห็นความโกรธกรุ่นในนั้น เมริยาหนักใจเรื่องทั้งหมดใช่ความผิดเธอหรือไง
“ถ้าคุณไม่พิศวาสผม ทำไมไม่ปฏิเสธพ่อคุณไปเล่า!”เ
