“พราวไม่มีความสามารถหรอกค่ะ พราวกลัวว่าจะทำให้เจ้มดผิดหวัง” หญิงสาวยิ้มแหยๆ ออกตัวปฏิเสธ เมื่อไม่ใช่สิ่งที่ตนเองต้องการ เธอไม่ชอบยืนกลางแสงไฟ เมื่อมันเป็นจุดเด่น และอาจทำให้เธอมีอันตราย เมื่อเธอไม่เหมือนเดิม...มีบางอย่างที่เธอปิดบังเอาไว้
“ไม่เลย...เชื่อเจ้ซิ!! เจ้ไม่เคยเห็นใครหน้าไหน มีออร่าพุ่งเหมือนหนูพราวเลยจ้า เชื่อใจเจ้ ให้เจ้เป็นคนผลักดันให้หนูพราวดังค้างฟ้านะ”
เจ้มดกล่าวเสียงจริงจัง เธอมองไม่เคยพลาด พราวฟ้าคือดาวที่กำลังรอวันเปล่งแสง
พราวฟ้ากลืนน้ำลายฝืดลงคอ เธอยิ้มแหยๆ หาทางปฏิเสธ เมื่อเธอไม่มีวันพร้อม...
แต่...
“เก็บความคิดนั่นกลับไปพร้อมคุณเลยครับ เมีย ผมจะไม่มีวันไปทำงานแบบนั้นหรอก” เสียงห้าวๆ กล่าวตอบ พร้อมกับทิ้งตัวลงนั่ง สายตาแข็งกร้าวตวัดผ่านหน้าเจ้มดไป ก่อนจะหยุดมองพราวฟ้านิ่งๆ
“อะไรกันคะ เมีย เมียใครเป็นเมียคุณสิงห์ฮะ?” ถึงสิงหราชจะไม่ค่อยออกหน้าสื่อ แต่ชื่อเสียงของ
