ทัณฑ์เถื่อนเมียบำเรอ บทที่9.ค่ำคืนแสนทรมาน เพราะมันหวานปนขม..

1508 คำ

คำปันเปรยถาม เขาเฝ้ามองสิงหราชกับพราวฟ้ามากว่า1เดือน ความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่ แม้จะอำพรางไว้ด้วยความโกรธเกลียด แต่เขารู้ดี...มันแค่ภาพลวงตา ไม่ใช่อย่างที่ทุกคนคิด เนื้อแท้ของสิงหราชไม่ได้ดุดัน เขาอ่อนโยน และมีเมตตาเหมือนมนุษย์คนอื่นๆ ความผิดพลาดครั้งนี้ ไม่มีใครรู้ดีเท่าตัวสิงหราชเอง เป็นไปได้เหรอ? เมื่อชายหนุ่มเป็นคนลงมือเอง แต่กลับจับมา...ผิดตัว...เมื่อนายหนุ่ม ไม่ใช่คนทำอะไรหละหลวม... มันมีเงื่อนงำ...หลายจุด แถมรู้ทั้งรู้ว่าไม่ใช่ ทำไม!!? ไม่พาหล่อนไปส่ง กักตัวพราวฟ้าไว้เพื่ออะไร... “ไม่รู้สิ...เบื่อค่อยให้คนพาไปส่งคืนมั้ง” ชายหนุ่มตอบแบบขอไปที ความรู้สึกเช่นนั้น เคยเกิดขึ้นหรือ? เขาไม่มีทาง ‘เบื่อ’ หล่อนแน่ๆ ออกจะชมชอบเป็นอย่างมาก ไม่อย่างนั้น จะหน้าด้าน กระเสือกกระสน ไปขอนอนกับหล่อนทำไม!! และเขาไม่มีวันบอกใครเด็ดขาด... คำปันเป็นคนไม่มีความรู้...เขาไม่รู้ความต้องการของเจ้านายนัก ไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม