บทที่ 20
คนเป็นสามีหมุนตัวกลับมาประจันหน้ากับภรรยา จับบ่ากลมกลึงแล้วจ้องตาลึกซึ้ง
“อย่ายั่วกันแบบนี้สิคะ”
“ทำไงดีล่ะคะ ก็จูนอยากยั่ว” ไม่พูดเปล่าแต่มือเรียวยังทำซุกซน ค่อย ๆ ไต่ไปที่เป้ากางเกงของสามีอีกด้วย
“ทำแบบนี้ไม่ดีเลยนะคะ ไม่รู้หรือว่าผัวตัวเองจุดติดง่ายยิ่งกว่าไฟแช็ก” เขาถึงกับสูดปากคราง เมื่อมือเล็กล้วงเข้าไปในกางเกง หยอกเย้ากับแก่นกายที่เริ่มตื่นตัว
“รู้สิคะ เพราะจูนเป็นน้ำมันของพี่ปูนนี่คะ” แล้วร่างระหงก็ย่อตัวลงนั่งคุกเข่าตรงหน้าสามี จัดการมอบความสุขให้เขาด้วยปากและลิ้นที่ช่ำชอง
เขาเป็นสามีของเธอ ปรนเปรอเขาให้มีความสุขเป็นหน้าที่ของภรรยาที่ควรทำ เพื่อให้เขารักเขาหลงไม่รู้จักเบื่อ เขาจะได้ไม่ปันใจไปให้หญิงอื่น เธอไม่อยากมีชีวิตคู่ที่ร้างรักเหมือนเพื่อน ๆ หลายคนที่เคยนั่งปรับทุกข์ให้ฟัง ดังนั้นควรจะเติมเต็มกันและกันอยู่เสมอ
“เมียจ๋า..” ภาสกรสูดปากสะท้าน มองใบหน้างามจับจิตท
