บทที่ 28
สายตาของสามีทำให้เจมีน่ารู้สึกตัว ก้มลงมองตัวเองแล้วรวบสาบเสื้อให้ปิดสนิท
“ตั้งแต่วันนี้จูนจะไม่ให้พี่ปูนกินจูนทุกวันอีกแล้ว เพราะกินไปก็ไร้ประโยชน์ ไปอาบน้ำแล้วมานอนได้แล้วค่ะ พี่ปูนต้องพักผ่อนให้มาก ๆ กินของที่มีประโยชน์เยอะ ๆ อย่าหักโหม เข้าใจไหมคะ”
“ถ้าไม่ให้พี่กินทุกวันพี่ก็ตรอมใจแย่สิ แบบนี้จิตใจพี่ก็จะหดหู่ มีผลต่อระดับฮอร์โมนต่าง ๆ และอาจจะมีผลต่อการสร้างอสุจิของพี่ก็ได้นะ” เธอขู่เขาได้เขาก็ขู่เธอได้เหมือนกัน
หญิงสาวครุ่นคิดตามคำพูดของสามี เห็นสายตาท่าทางของเขาจริงจังก็เริ่มใจฝ่อขึ้นมา
“ก็ได้ค่ะ จูนยอมก็ได้” ทำไงได้ล่ะ ก็เธออยากมีลูกกับเขานี่นา
เขาหัวเราะเมื่อเธอเริ่มปลดเสื้อคลุมออกจากเรือนร่างงามจับใจ แล้วอุ้มเธอขึ้นมาไว้ในวงแขน
“ทูนหัวของพี่ ไปช่วยถูหลังให้พี่หน่อยนะคะ”
“แต่จูนอาบน้ำแล้วนะ”
“จะประท้วงไปทำไม ถึงอย่างไรก็ต้องถูกพี่กินอยู่ดี ก็ยอมให้พี่กินไปดูว
