ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา โทเบียสสั่งให้ป้าลีเตรียมอาหารประเภทต่างๆ ให้นาตาลี
มีทั้งหอยนางรม ทรัฟเฟิล หอยเป๋าฮื้อ สเต็กวากิว และอีกมากมาย
พูดตามตรง นาตาลีรู้สึกอิจฉาคนที่ชอบกินหอยนางรมหรือเห็ดทรัฟเฟิลทุกวัน อย่างไรก็ตาม เธอรู้สึกคลื่นไส้เมื่อได้กินมันทุกวัน
เธอกินเยอะในระหว่างวันและเกือบตายเพราะกินมากเกินไป ในตอนกลางคืนก็มีอาหารมากมายรอเธออยู่เช่นกัน
อะไร? เธอสามารถหลีกเลี่ยงการกินบางอย่างได้หรือไม่?
ความคิดดังกล่าวก็เข้ามาในหัวของนาตาลีด้วย แต่เธอไม่มีทางเลี่ยงที่จะกินมันได้ โทเบียสคอยจับตาดูเธอและบางครั้งเธอก็สั่นสะท้านจากสายตาของเขา
โทเบียสมีออร่าครอบงำ และเธอจะไม่กินได้อย่างไรในเมื่อตอนที่เขาจ้องเธอจนเบื่อหน่าย
ก่อนหน้านี้ พวกเขาตกลงกันว่าจะไม่มาตอนกลางคืนหลังจากที่เซซิเลียจากไป
โทเบียสตอบกลับไปว่า "ฉันจะอยู่ที่นี่ทุกวันตอนนี้ ฉันจะไปหลังจากแน่ใจว่าคุณไม่ได้ท้อ
