“คุณสัญญากับฉันว่าจะไม่แตะต้องฉัน” นาตาลีพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ คำพูดของเธอทำให้โทเบียสหยุดครู่หนึ่งแล้วเขาก็ปล่อยนาตาลีไป “ฉันไม่ได้แตะต้องคุณเพราะฉันสงสารคุณ แต่คราวนี้ ฉันรู้สึกว่าคุณสกปรก” โทเบียสพูดอย่างเย็นชา เขาจากไปอย่างไร้ความปราณีเมื่อพูดจบ นาตาลีกลั้นน้ำตาไว้ เธอรู้สึกเหมือนเธอเป็นคนงี่เง่า ทำไมเธอถึงคิดว่าโทเบียสเป็นคนดี? ผู้ชายที่ดีจะปฏิบัติกับเธออย่างนั้นหรือ? “ฉันไม่ได้แตะคุณเพราะฉันสงสารคุณ แต่คราวนี้ ฉันพบว่าคุณสกปรก” คำพูดของเขายังติดอยู่ในใจเธอ เธอหวนนึกถึงใบหน้าที่ดูถูกเหยียดหยามของโทเบียสเมื่อเห็นเธอสวมวิกสีแดงและสวมชุดที่น่ากลัว โทเบียสคงจะรังเกียจเธอมาก เขาตกลงที่จะเป็นสามีในนามของเธอเพราะแม่ของเขาต้องการให้เขาแต่งงาน เขาซื้ออพาร์ตเมนต์ให้เธอ ให้ช็อกโกแลตแก่เธอ และยืนขึ้นเพื่อเธอ แต่มันเป็นเรื่องโกหก เขาไม่ได้ใจดีกับเธอ เขาทำเพ