"ข้าวหอมมีนัดกับพวกกูเอง มึงมีปัญหาอะไรไหมวะ ไอ้ต้าร์"เสียงทุ้มของจอมเดชเอ่ยขึ้นพร้อมกับยืนจ้องมองมาที่ตาร์ด้วยสีหน้าท่าทางที่ไม่ค่อยพอใจนักถึงจะเป็นรุ่นพี่ก็เถอะ....
"เอ้ย!!!ไอ้จอมพลไอ้จอมเดช ไอ้เด็กไม่รู้จักสัมมาคารวะ พี่ต้าร์เป็นรุ่นพี่ปี 4 มึงจะพูดอะไรก็หัดรู้จักให้เกียรติกันบ้างซิวะ"เสียงของแทนไทนิเทศฯปี 3 ที่อยู่กลุ่มเดียวกับต้าร์รีบเสนอหน้าขึ้นมาทันทีเพราะเขาเองก็ไม่ชอบขี้หน้าสามพี่น้องอยู่แล้วเมื่อได้โอกาสเขาก็เล่นทันที
"กูจะเรียกแบบนี้มึงมีปัญหาอะไรวะ เจ้าตัวเขายังไม่พูดอะไรเลย ลูกกระจ๊อกอย่างมึงหุบปากไป ก่อนจะกูจะจัดการทำให้มันหุบด้วยไอ้นี่!!"จอมพลเอ่ยขึ้นเสียงดังสายตาคมพลางช้อนมองต้าร์กับแทนไทสลับกันไปมาก่อนที่เขาจะถอดรองเท้าราคาแพงออกมาแล้วชู้ขึ้นมาตรงหน้าแทนไทจนแทนไทหลบแทบไม่ทัน
"มึง!!!"แทนไททำท่าจะถลาเข้าตะบันหน้าจอมพลด้วยความโมโห แต่ก็ถูกมือหนาของต้าร์ดึงคอเสื้อเอาไว้เสียก่อน ขืนปล่อยให้มีเรื่องกันจริงๆยังไงพวกเขาก็สู้สามกี่น้องไม่ได้ ไม่ว่าจะเรื่องพักพวกหรือกำลังพวกเขาสู้สามพี่น้องไม่ได้เลย
"งั้นข้าวหอมไปกินข้าวเถอะครับ เดี๋ยวช่วงบ่ายๆต้องเข้าร่วมกิจกรรมอีก แล้วเจอกันครับ"พูดจบต้าร์ก็เดินนำกลุ่มเพื่อนๆและน้องๆแยกตัวออกไปอีกทางเพื่อเลี่ยงการทะเลาะวิวาศกับจอมพล จอมเดชทันที
หลังจากที่กลุ่มของต้าร์เดินจากไป ข้าวหอมก็ค่อยๆหันใบหน้าสวยไปมองจอมพลกับจอมเดชที่กำลังยืนยิ้มให้เธออยู่ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย
"ขอบคุณนะคะที่มาช่วยข้าวหอม งั้นข้าวหอมกับชะเอมไปกินข้าวก่อนนะคะ"ข้าวหอมเอ่ยขอบคุณสองพี่น้องด้วยรอยยิ้มเธอเข้าใจว่าทั้งสองคนแค่บังเอิญผ่านมาเห็นก็เท่านั้น เพราะจริงๆแล้วเธอกับพวกเขาไม่ได้มีนัดกันเลยสักหน่อย
"น้องข้าวหอมไปกินข้าวกับพวกพี่ไหมครับ"เมื่อรุ่นน้องกำลังจะเดินผ่านจอมพลก็รีบเอ่ยปากชวนข้าวหอมทันทีทั้งๆที่พวกเขาก็ได้ยินว่าเธอพึ่งปฏิเสธต้าร์มา
"เอ่อคือ....."ข้าวหอมถึงกับพูดไม่ออกที่กลุ่มเพื่อนของพี่ชายมาชวนไปกินข้าวแบบนี้ เธอได้แต่มองหน้าชะเอมที่ยืนเงียบไม่กล้าให้คำตอบหรือออกความคิดเห็นอะไรนอกจากยักไหล่ให้เชิงประมาณว่า ‘แล้วแต่เลย....’
"พี่เจ้าขุนก็อยู่ด้วยนะพอดีพี่เจ้าขุนไม่ว่างมารับน้องข้าวหอมน่ะเลยให้พวกพี่มารับน้องข้าวหอมแทน ไปกันครับเดี๋ยวพี่เจ้าขุนจะรอนาน"จอมเดชที่ขึ้นชื่อว่าเล่ห์เหลี่ยมเก่งที่สุดในบรรดาพี่น้องก็รีบรุกทันทีโดยเอาเจ้าขุนขึ้นมาอ้าง โดยสายตาคมของเขาพลางส่งซิกให้จอมพลยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมาหลอกล่อเชิงเหมือนโทรคุยกับเจ้าขุนจริงๆ
"อ่อ งั้นข้าวหอมขอพาชะเอมไปด้วยนะคะ ลืมแนะนำเลยค่ะ นี่ชะเอมเพื่อนใหม่ของข้าวหอมเองค่ะ ส่วนนี่พี่จอมพลกับพี่จอมเดช น้องชายพี่จอมทัพ เพื่อนพี่ชายเราน่ะ"ก่อนจะไปกินข้าว ข้าวหอมก็ไม่ลืมที่จะแนะนำให้เพื่อนสาวกับจอมพลและจอมเดชได้รู้จักกัน
"สวัสดีครับชะเอม"ทั้งสองคนเอ่ยทักทายรุ่นน้องพร้อมกันซึ่งสีหน้าท่าทางของพวกเขาที่แสดงออกมานั้นมันแตกต่างจากการพบเจอกับข้าวหอมเอามากๆ
"สวัสดีค่ะ พี่จอมพล พี่จอมเดช"ชะเอมเองก็ค่อยๆยกมือเรียวขึ้นไหว้ทั้งสองอย่างเขินอายคนบ้าอะไรจะหล่อได้ทั้งพี่ทั้งน้องขนาดนี้
"เรารีบไปกันเถอะครับนี่ก็เลยเที่ยงมามากแล้ว เดี๋ยวจะหาที่นั่งลำบาก ถ้าจะออกไปกินข้าวข้างนอกเวลาก็ไม่พอ"จอมเดชรีบเอ่ยตัดบทก่อนจะสาวเท้าเดินนำพี่ชายกับสาวสวยรุ่นน้องไปยังร้านอาหารในมหาวิทยาลัยทันที
'ร้านอาหาร'
จอมพลกับจอมเดชพาข้าวหอมกับชะเอมมายังร้านอาหารภายในมหาลัยซึ่งร้านอาหารในมหาลัยก็มีให้เลือกทานแทบทุกชนชาติ เมื่อเดินมาถึงร้านที่ถูกใจทุกคนก็นั่งรออยู่สักพักแต่ทว่าก็ยังไม่เห็นวี่แววของเจ้าขุนกับจอมทัพจะเดินมาเลย เธอจึงอดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากถาม....
"แล้วพี่เจ้าขุนกับพี่จอมทัพล่ะคะ"
"เดี๋ยวก็มาครับ เห็นบอกว่าอาจารย์เพิ่งปล่อยน่ะว่าแต่ข้าวหอมจะกินอะไรครับเดี๋ยวพี่จะสั่งให้ วันแรกคงยังไม่คุ้นเพราะที่นี่เราจะต้องเดินไปสั่งอาหารเองครับ"จอมพลเอ่ยถามสาวน้อยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ใบหน้าหล่อประดับไปด้วยรอยยิ้มและเป็นคนอาสาที่จะไปสั่งอาหารให้เอง
"ชะเอมจะกินอะไรดี เราว่าจะกินข้าวผัดหมูง่ายๆ"ก่อนจะเอ่ยบอกเมนูรุ่นพี่ข้าวหอมก็ไม่ลืมที่จะหันไปเอ่ยถามเพื่อนสาวที่นั่งอยู่ข้างๆอย่างเอาใจใส่
"อื้ม เรากินเหมือนเธอก็แล้วกัน จะได้ไม่ยุ่งยาก"ชะเอมเอ่ยบอกเพื่อนสาวด้วยรอยยิ้มเพราะเธอก็ไม่ใช่คนเรื่องมากที่จะเลือกของกินนานๆ
"งั้นข้าวหอมกับชะเอมขอข้าวผัดหมูคนละจานก็พอค่ะ ส่วนน้ำขอเป็นน้ำเปล่านะคะ อ่อ ขอข้าวผัดหมูเป็นสามจานเลยนะคะเผื่อพี่เจ้าขุนด้วย ขอบคุณนะคะพี่จอมพล"เมื่อได้รับคำตอบจากเพื่อนสาวแล้วเธอก็หันไปบอกรายการอาหารที่จะกินให้จอมพลทราบแล้วก็ไม่ลืมที่จะสั่งเผื่อพี่ชายด้วย
"ได้ครับ ข้าวผัดหมูสาม น้ำเปล่าสาม กรุณารอสักครู่นะครับ ไอ้เดช เฝ้าน้องดีๆนะแถวนี้แม่งพวกเสือหิวโหยมันเยอะ"จอมพลเอ่ยตอบรับด้วยรอยยิ้มก่อนจะหันไปกำชับน้องชายของเขาด้วยน้ำเสียงจริงจังเมื่อรู้สึกได้ถึงสายตาหื่นกามของกลุ่มชายหนุ่มที่กำลังมองมาที่ข้าวหอม
"อื้ม รู้แล้วไปเถอะ เดี๋ยวทางนี้กูจัดการเอง"จอมเดชพยักหน้ารับอย่างเข้าใจเพราะเขาเองก็รู้สึกได้ถึงสายตาหื่นกามของกลุ่มชายหนุ่มที่นั่งอยู่ใกล้ๆเช่นกัน
'20นาทีผ่านไป'
หลังจากที่ทั้งสามคนกำลังนั่งรอจอมพลอยู่นั้นเจ้าขุนกับจอมทัพก็สาวเท้าเดินเข้ามาในร้านเพื่อมากินข้าวด้วยกันพอดี และทันทีที่รุ่นพี่ทั้งสองคนมาถึงจอมพลที่เป็นคนอาสาไปสั่งอาหารก็เดินเข้ามาพร้อมกับข้าวผัดหมูสามจานข้าวผัดกระเพราอีกสามจาน เมื่อทุกคนมาพร้อมหน้าพร้อมตากันแล้วทั้งหกคนก็นั่งทานข้าวด้วยกันอย่างเอร็ดอร่อย
'15นาทีผ่านไป'
เมื่อทุกคนกินข้าวอิ่มเจ้าขุนก็เอ่ยถามน้องสาวถึงกิจกรรมในช่วงเช้าด้วยรอยยิ้มซึ่งข้าวหอมเองก็เล่าให้ทุกคนฟังด้วยน้ำเสียงที่น่าฟัง
"ข้าวหอมรู้ไหมครับว่าพี่ลงเรียนวิชาเดียวกันกับข้าวหอมด้วยนะครับ"เมื่อข้าวหอมเล่าเรื่องกิจกรรมในวันนี้จบจอมเดชก็เอ่ยบอกให้คนตัวเล็กรับรู้เรื่องการเรียนด้วยรอยยิ้มทันที
"จริงหรอคะ ดีใจจังเลยค่ะข้าวหอมจะได้มีคนช่วยติว"ข้าวหอมพูดออกมาตามประสาเด็กสาววัยใสโดยไม่ได้คิดอะไรมาก แต่ชะเอมกลับช้อนสายตามองจอมเดชอย่างรู้ทัน
"จริงสิ งั้นเรามาแลกเบอร์กันไว้ไหมครับ หากมีอะไรจะได้ช่วยเหลือกันได้ ว่าไงครับพี่เจ้าขุน"จอมเดชเสนอขึ้นเหมือนคนไม่มีพิษภัยอะไรแถมยังหันไปถามความเห็นจากพี่ชายของเธออีกด้วย
"อื้ม ก็ดีเหมือนกันช่วงนี้พี่ยุ่งๆถ้ามีอะไรก็บอกไอ้สามพี่น้องนี่ได้ แลกเบอร์แลกไลน์กันไว้ก็ดีเหมือนกัน"เจ้าขุนพยักหน้าอย่างเห็นด้วยเพราะเขาเองก็มีเรื่องวุ่นๆให้ทำอยู่ตลอดเผื่อเกิดเรื่องไม่คาดคิดกับน้องสาวขึ้นมาอย่างน้อยสามพี่น้องก็พึ่งพาอาศัยได้
เหมือนอย่างวันนี้ ถ้าไม่ได้จอมพลกับจอมเดชไปช่วยข้าวหอมเอาไว้ข้าวหอมก็อาจจะไม่มีข้ออ้างในการปฏิเสธรุ่นพี่ผู้ชายที่มาชวนไปกินข้าว
"ได้ค่ะ นี่เบอร์โทรข้าวหอมนะคะ ส่วนนี่คิวอาร์โค้ดไลน์ค่ะ"เมื่อเห็นว่าพี่ชายอนุญาตข้าวหอมก็รีบเขียนเบอร์โทรใส่กระดาษโน๊ตใบเล็กๆแล้วเลื่อนไปตรงกลางระหว่างโต๊ะพร้อมกับโทรศัพท์มือถือที่เปิดคิวอาร์โค้ดเอาไว้อย่างเตรียมพร้อม
เมื่อสิ่งที่อยากได้มาตลอดวางอยู่ตรงหน้าจอมพลก็รีบยื่นมือหนาไปหยิบเบอร์โทรของข้าวหอมขึ้นมาเป็นคนแรกแล้วรีบเมมเบอร์ใส่โทรศัพท์มือถือของตัวเองเอาไว้ทันที ส่วนจอมทัพกับจอมเดชก็หยิบโทรศัพท์มือถือของข้าวหอมมาสแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อเพิ่มเพื่อนกันทางไลน์โดยสามพี่น้องก็สลับกันไปสลับกันมาอยู่อย่างงั้น ส่วนเจ้าขุนก็ได้แต่นั่งเงียบโดยไม่สนใจอะไรเพราะตอนนี้เขาเอาแต่ตอบไลน์ในโทรศัพท์ด้วยสีหน้าเคร่งเครียดอยู่
"เสร็จยังวะไอ้เดช ข้าวหอมต้องไปร่วมกิจกรรมต่อแล้ว"จอมพลเอ่ยถามน้องชายที่กำลังใช้โทรศัพท์มือถือของข้าวหอมทำอะไรบางอย่างอยู่โดยไม่สนใจเลยว่าเจ้าของโทรศัพท์ต้องไปเข้ากิจกรรมต่อ
"เสร็จแล้ว เรียบร้อยนี่ครับโทรศัพท์ของน้องข้าวหอม"หลังจากที่ตั้งหน้าตั้งตาทำอยู่นานจอมเดชก็ส่งโทรศัพท์มือถือคืนให้ข้าวหอมพร้อมกับยักคิ้วให้พี่ชายทั้งสอง
และสิ่งที่จอมเดชพึ่งทำไปนั้นก็คือเชิญข้าวหอมเข้ากลุ่มไลน์ของสามพี่น้องแถมยังกดตอบตกลงแทนเธอแบบเบ็ดเสร็จเด็ดขาดนั่นเอง ดังนั้นตอนนี้ข้าวหอมจึงอยู่ในกลุ่มส่วนตัวของสามพี่น้องโดยที่ไม่มีเจ้าขุนกับชะเอมอย่างที่ตกลงกันไว้
เมื่อทุกคนเพิ่มเพื่อนกันเสร็จเรียบร้อยต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปเรียนโดยข้าวหอมกับชะเอมก็ไปเข้ากิจกรรมต่อส่วนเจ้าขุนกับจอมทัพก็ไปเรียนตามปกติส่วนจอมพลกับจอมเดชก็ไปเรียนบ้างไปแอบส่องดูข้าวหอมบ้างจนกระทั่งถึงเวลาเลิกเรียน.....
'บ้านอัศวะโยธิน'
หลังจากเลิกเรียนแล้วเข้าขุนก็รีบขับรถมาส่งข้าวหอมที่บ้านก่อนที่เขาจะรีบขับรถออกไปอย่างเร่งรีบเหมือนกับว่าเขานั้นมีนัดกับใคร โดยข้าวหอมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากเพราะเจ้าขุนมักจะมีนิสัยแบบนี้อยู่บ่อยๆ
ฝากคอมเม้นให้กำลังใจไรท์หน่อยนะคะ?❤️❤️