"คะ...ค่ะๆ"
ข้าวหอมพูดพร้อมกับรีบหยิบเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีฟ้าขึ้นมาใส่ให้จอมเดชอย่างช้าๆเพราะเสื้อเชิ้ตตัวนี้ต้องติดกระดุมหลายเม็ด จึงทำให้มือไม้ของเธอสั่นเทาไม่หยุด ดวงตากลมโตของเธอเอาแต่จ้องมองที่พื้นด้วยความเขินอายเพราะตอนนี้จอมเดชวางมือหนาทาบเข้าที่เอวบางของเธอเหมือนกับว่าตอนนี้เขากำลังกอดเธออยู่
"สะ...เสร็จแล้วค่ะ"ข้าวหอมเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักในตอนที่เธอติดกระดุมครบทุกเม็ดแล้ว
"ขอบคุณนะครับ พี่ชอบเสื้อตัวนี้มากเลยครับ ขอบคุณนะครับ จุ๊บ"จอมเดชเอ่ยปากชมเสื้อตัวเเพงด้วยน้ำเสียงหวานก่อนจะโน้มใบหน้าหล่อลงจุ๊บแก้มเธอหนึ่งที
"งะ...งั้นข้าวหอมขอตัวไปน้ำกินก่อนนะคะ"เมื่อยิ่งอยู่ใกล้อาการเขินอายของเธอก็ยิ่งแสดงออกมาให้สามพี่น้องเห็นอยู่ไม่หยุดทันทีที่พูดจบข้าวหอมก็รีบเดินเลี่ยงออกไปอีกทางทันที
"ไอ้เดช มึงไปแกล้งน้องทำไมวะ"จอมพลที่กำลังยืนดูพฤติกรรมของน้องชายอยู่ไม่วางตานั้นรีบสาวเท้าเ
