“มีอะไรมิลิน” ผมไปส่งยัยเด็กดื้อเสร็จพอกลับเข้ามาในห้องก็เจอมิลินนั่งรออยู่ข้างใน
“กับเด็กคนนั้น... / ทุกคนก็รู้แล้วไม่ใช่เหรอทำไมต้องมารอถามอีก”
“คุณบอกว่าเป็นแฟนแต่ลินไม่คิดว่าจะใช่อย่างที่คุณบอกทุกคนนะคะ”
“ผมไม่สนว่าคุณจะเชื่อหรือว่าไม่เชื่อเพราะมันเป็นเรื่องส่วนตัวของผม รู้แค่อย่ามายุ่งกับคนของผมก็พอ”
“คนของผม? หึ! ตลกแล้วค่ะ วันที่เด็กคนนั้นมาเห็นเราสองคนนัวเนียกันอยู่ยังดูไม่รู้จักกันอยู่เลยแต่ผ่านมาไม่กี่วันคุณบอกว่าเด็กคนนั้นเป็นแฟน คุณคิดว่าลินโง่เหรอคะ”
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ ถ้าจะเป็นหรือไม่เป็นแฟนผมหรือจะเป็นแฟนกับผมตอนไหนเวลาไหนมันเกี่ยวอะไรกับผู้จัดการไร่อย่างคุณ คุณมิลิน?”
“...”
“อย่ามาต่อว่าผมทางสายตาในเมื่ออะไรเป็นอะไรคุณรู้ดี อย่าให้ผมต้องพูดบ่อย ๆ ว่าผมกับคุณมีอะไรกันก็แค่ต้องการเซ็กส์ด้วยกันทั้งคู่”
“...ทำไมถึงใจร้ายกับลินขนาดนี้ พูดจาไม่รักษาน้ำใจกันเลย”
“วั
