“ยังไงคะ”
“อะไรเหรอ”
“กับเพื่อนเอยไง”
“ก็แฟนไง”
“แฟน?”
“อื้ม แฟน...ปลอม ๆ”
“เหอะ! อย่าย้ำบ่อยเพราะถ้ากลืนน้ำลายตาเองขึ้นมาเมื่อไหร่จะล้อไม่หยุด”
“หึ ๆๆ ไม่ต้องยุ่งเรื่องพี่หรอกน่า”
“ชอบเขาก็ทำอะไรให้มันชัดเจนค่ะพี่แทน”
“กินข้าวรึยัง”
“อย่าเปลี่ยนเรื่องค่ะ”
“กินข้าวรึยัง หลานสาวพี่ดิ้นบ่อยไหมวันนี้” ไม่เปลี่ยนไม่ได้หรอกครับผมไม่อยากคุยเรื่องมิ้งค์กับขวัญเอยเพราะว่าผมกลัว...หลุด
“นิสัยเสียแทนที่จะคุยกับเอยเรื่องเพื่อนเอยให้จบ”
“ไปกินข้าวได้แล้วขวัญเอย”
“ชอบเพื่อนเอยมากไหม”
“...เอย”
“เอยไม่ชอบคนปากแข็งเลย”
“เราก็ปากแข็ง”
“ปากแข็งตรงไหน?”
“รู้อยู่แก่ใจ พี่ไปล่ะจะไปอาบน้ำ” ผมพูดแค่นี้ก็เดินออกมา รู้ตัวว่าช่วงหลังขัดใจคนท้องบ่อยแต่ถ้าคนท้องดื้อก็ต้องขัดใจบ้าง
หึ ๆๆ แต่แปลกดีนะทั้งที่ผมกล้าขัดใจขวัญเอยที่กำลังท้องแต่ผมกลับไม่กล้าขัดใจอีกคน ถึงจะดุบ้างแต่ก็ไม่ค่อยกล้าขัดใจเธอจ
