EP : 18

1912 คำ

"เป็นอะไรวะ" "..." ฉันได้ยินเสียงเขาที่ดังไล่หลังแต่ก็ไม่คิดจะหันกลับไปโต้เถียงอะไรด้วย "เป็นอะไรของเธอนักหนา" "..." “ฉันถามว่าเธอเป็นอะไร!!!” เสียงเขาตะโกนลั่นบ้านจนฉันเกรงใจยัยเอยสุดท้ายเลยต้องหันกลับไปปะทะสายตากับคนที่มองมาที่ฉันด้วยสายตาโกรธจัด “ตอบมาสิวะ!” แค่อ้าปากตอบไม่ทันก็โดนตะคอกใส่อีกครั้งแล้ว “เพราะว่าฉัน...เหม็นขี้หน้าคุณไง” “...” เขาเงียบแต่สีหน้ามีอารมณ์โกรธมากกว่าเดิม ยังไงซะพูดอะไรมันก็ไม่เข้าหูก็ขอพูดมันเลยก็แล้วกัน “ได้ยินชัดแล้วใช่ไหมคะ” “ไม่มีความรับผิดชอบ เธอคิดว่ามาฝึกงานที่นี่มันคือการเล่นขายของรึไง” เสียงเย็นยะเยือกพูดออกมาพร้อมกับเขาที่เดินตรงมาหาฉัน “ฉันไม่ได้คิดแบบนั้นค่ะแต่ฉันอึด... / ตอนมาไม่ได้มีใครขอให้มา...มาแล้วก็อย่าสร้างปัญหา” “...” “พี่แทน!” มีแค่เสียงเอยที่ตะคอกใส่เขาจนดังลั่นแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อนอกจากเดินผ่านหน้าฉันไปทางห้องทำงานของตั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม