ฉันไม่ใช่...เชลยรัก

1063 คำ

รีสอร์ตแสงอาทิตย์ วุ้นเย็นตื่นขึ้นเกือบเที่ยงวันมาเธอใช้มือควานหาร่างใหญ่ที่นอนก่ายกอดกันอยู่ทั้งคืน ‘ไปไหนของเขานะ’ เธอพยายามยกหัวขึ้นมองหา แสงสว่างจ้าวาบเข้ามาในห้อง ‘กี่โมงแล้ว’ เธอรีบลุกขึ้น ร่างกายเหมือนจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ร้าวระบมไปหมดทั้งตัว เธอจำได้ว่าเมื่อคืนเขาเล่นงานเธอหนักมาก เธอแทบจะหลับลงไปทันทีที่เขายุติเกมรักที่หนักหน่วงนั่น ‘คนทุเรศ ไอ้บ้ากาม ไปไหนแล้ว’ เธอนึกเคืองเขา พชรทำเหมือนเธอไม่มีหัวใจ และเป็นทาสอารมณ์หื่นของเขามากกว่า   เสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่มเข้ามาในเขตรีสอร์ต และใกล้เข้ามาที่ตัวเรือนหลังนี้เรื่อย ๆ วุ้นเย็นพยายามยกยันร่างของตัวเองไปยังหน้าต่างที่เปิดอยู่ เธอเห็นซีกำลังขับรถไถนาลากจูงรถยนต์ของเธอเข้ามาในเขตของรีสอร์ต ‘ตายแล้ว สภาพรถของฉันทำไมเป็นแบบนั้น’ รถยนต์ของเธอเปรอะโคลนไปทั้งคัน และกระจกด้านคนขับถูกทุบจนละเอียด เธอเห็นผู้ชายวัยรุ่นคนหนึ่งขับมอเต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม