“ผมจะแต่งงานกับคุณตามที่คุณต้องการ แต่หลังจากนั้นสามเดือนเราสองคนจะหย่ากัน แล้วเรื่องสินสอดทองหมั้นคุณก็ต้องคืนผมมาให้หมด”
ซีพูดด้วยแววตาจริงจัง เขาลุกเดินขึ้นไปบนชั้นสองทันทีที่พูดจบ
วุ้นเย็นมึนหน้าไปหมด เหมือนโดนเขาตบหน้าซ้ำ ๆ หลาย ๆ ครั้ง
‘ผู้ชายบ้า ๆ พรรค์นี้ ทำไมเขาเย็นชาจัง ไม่เห็นเหมือนหมอซัน ใช่......ไม่เห็นเหมือนหมอซัน...’
ตึง...ตึง...ตึง... เสียงลงฝีเท้าหนัก ๆ ตามขั้นบันได ก่อนจะมาหยุดยืนที่ตรงหน้าของเธอ
“โทรเข้ามาหาผมสิ”
เธอยกหน้ามองเขาแบบงง ๆ ยังนั่งตั้งสติอยู่เลย มันงงงวยไปหมด ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับตัวเองต่อจากนี้ดี
“มือถือของฉันอยู่ในรถ....” เธอพูดเสียงเบา เริ่มไม่พอใจเขาแล้ว คำพูดของซีช่างดูถูกเธอนัก
“งั้นบอกเบอร์ของคุณมา”
“เรียกฉันว่าวุ้นก็ได้” น้ำเสียงเริ่มห้วน
“ผมไม่ได้สนใจว่าคุณจะชื่อว่าอะไร”
“แต่ยังไง ฉันก็ต้องแต่งงานกับคุณ อย่างน้อย ๆ ให้คุณรู้ว่าช
