สุดท้ายเราก็ไม่ได้ทำอาหารมื้อแรกของวันทานเอง เพราะว่าเม็ดทรายเหนื่อยจนแทบจะปรือตาขึ้นมาไม่ไหว ขุนเขาก็เลยสั่งอาหารมาทานด้วยกัน
เม็ดทรายมองหน้าเขาพร้อมกับคิดในใจว่ามันคงจะถึงเวลาที่เธอจะต้องกลับบ้านสักที เธอจะต้องแวะร้านขายยาก่อน อีกทั้งในช่วงเย็นมีนัดที่จะต้องไปเลี้ยงต้อนรับพนักงานใหม่อีกต่างหาก
“วันนี้ท่านไม่ไปทำงานเหรอคะ?”
ขุนเขากำลังจ้องมองตารางงานของเขาบนหน้าจอของแล็ปทอป
“มีครับ รู้สึกว่าช่วงบ่ายจะมีการประชุม”
เม็ดทรายหยักยิ้มขึ้นมาด้วยความดีใจ
“แบบนั้นหลังจากทานมื้อเช้าเสร็จแล้ว ทรายขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ”
เขาจ้องมองใบหน้าของเธอด้วยความชั่งใจ ที่บ้านของเธอมีอะไรดีหนักหนาถึงอยากจะกลับแต่บ้าน หรือว่าจะกลับไปเพราะว่าอยากโทรหาใคร?
“ครับ..”
เมื่อได้ยินแบบนั้นเม็ดทรายก็รีบทานมื้อเช้าในทันที เธอจัดการล้างจานและเก็บห้องครัวและห้องนอนของเขาให้กลับไปอยู่ในสภาพเดิม
“ทรายกลับก่อนนะคะ”
ข
